ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของการให้นักเรียนสอนกันเอง

Abstract

ในการวิจัยครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนที่ได้รับการสอนจากเพื่อน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔ ปีการศึกษา ๒๕๒๑ ของโรงเรียนวัดบวรมงคล อำเภอบางกอกน้อย กรุงเทพ จำนวน ๘๔ คน เป็นนักเรียนหญิง ๔๓ คน นักเรียนชาย ๔๑ คน โดยการเลือกจากคะแนนในการทำแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์วิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนที่อยู่ในกลุ่มอ่อน โดยมีสมมติฐานคือ นักเรียนที่ได้เรียนจากการสอนของเพื่อน จะมี่ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษ แตกต่างจากนักเรียนกลุ่มที่ไม่ได้รับการสอนจากเพื่อนอย่างมีนัยสำคัญ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือข้อสอบที่ใช้ในการวัดผลสัมฤทธิ์วิชาภาษาอังกฤษที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง จากการใช้ t-test เปรียบเทียบคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของการสอบครั้งหลัง (Posttest) ของนักเรียนทั้งสองกลุ่มพบว่า คะแนนของนักเรียนในกลุ่มทดลอง สูงขึ้นกว่าคะแนนของนักเรียนในกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้