การศึกษาไปข้างหน้าของการรักษาด้วย เศฟไตรอะโซน ในการติดเชื้อที่กรวยไตในผู้ป่วยหญิงซึ่งเกิดจากเชื้อ เอชเชอริเชีย โคไล และ เคลปซิลลาที่สร้างเทียบกับไม่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมส

Abstract

ปัจจุบันพบการเพิ่มขึ้นของเชื้อ Escherichia coli และ Kleebsiella ที่ผลิตเอ็นซัยม์ เบต้าแลกตาเมสชนิดขยาย (extended-spectrum beta-lactamase) ทั่วโลกและเป็นปัญหาสำคัญ ในปัจจุบันไม่มีข้อสรุปว่า การรักษาด้วย cephalosporin จะเหมาะสมสำหรับการติดเชื้อจากแบคทีเรียที่สร้างเอนซัยม์นี้ เนื่องจากไม่มีการศึกษาเปรียบเทียบแบบ randomized การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ ceftriaxone ในการติดเชื้อที่กรวยไตแบบเฉียบพลันในผู้ป่วยหญิงซึ่งเกิดจากเชื้อ E. coli หรือ Klebsiella ที่สร้างและไม่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยาย และศึกษาความชุกของเชื้อดังกล่าวที่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยาย การศึกษานี้เป็นการศึกษาไปข้างหน้าในผู้ป่วยหญิงที่ติดเชื้อที่กรวยไตแบบเฉียบพลันจากเชื้อ E. coli หรือ Klebsiella ซึ่งสร้างและไม่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยาย (exdtended-spectrum bea-lactamase) ระหว่างปี พ.ศ. 2547 ถึง พ.ศ. 2548 โดยวิเคราะห์ผลการรักษาทางคลินิกหลังจากให้ ceftriaxone แล้ว 72 ชั่วโมง จากผลการศึกษาผู้ป่วยทั้งหมด 52 ราย มีช่วงอายุระหว่าง58.61+19.91 ปี ความชุกของเชื้อ E.coli หรือ Klebsiella ที่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยายพบร้อยละ 36 กลุ่มผู้ป่วยที่ติดเชื้อ E. coli หรือ Klebsiella ซึ่งสร้างและไม่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยาย ไม่มีความแตกต่างกันของอายุ โรคประจำตัว หรือความรุนแรงของโรค ปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้อที่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยาย จากการวิเคราะห์ multivariate analysis ได้แก่ การมีประวัติเป็นโรคติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะเร็วๆ นี้มาก่อน กลุ่มผู้ป่วยติดเชื้อซึ่งสร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยายพบว่าระยะเวลาของการตรวจไม่พบไข้หลังการรักษา (67.83 กับ 58.28 ชั่วโมง, p=0.428) ระยะเวลาเฉลี่ยของการนอนโรงพยาบาล (15.83 กับ 6.54 วัน, p-0.6) และการตอบสนองต่อการรักษาที่ 72 ชั่วโมง (33.3 กับ 19.2%, p=0.423) ไม่แตกต่างกับกลุ่มติดเชื้อซึ่งไม่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยายตามลำดับ แต่ผลการตอบสนองทางจุลชีววิทยา (microbiologic outcome) ในกลุ่มที่เกิดจากเชื้อซึ่งสร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยายมีอัตราน้อยกว่ากลุ่มที่ไม่สร้างเอ็นซัยม์ (75% กับ 100%, p=0.017) ตามลำดับ โดยสรุปการรักษาการติดเชื้อที่กรวยไตแบบเฉียบพลันจากเชื้อ E. coli หรือ Klebsiella ซึ่งสร้างเอ็นซัยม์และไม่สร้างเอ็นซัยม์เบต้าแลกตาเมสชนิดขยายในผู้ป่วยหญิงด้วยยา ceftriaxone พบว่าผลการรักษาทางคลินิกที่ 72 ชั่วโมงไม่แตกต่างกัน