การประยุกต์ใช้เจนเนติกอัลกอริทึมกับการออกแบบผังโรงงานที่ไม่เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า

Abstract

การประยุกต์ใช้เจนเนติกอัลกอริทึม ในงานวิจัยที่เกี่ยวกับปัญหาการออกแบบผังโรงงาน ในอดีตที่ผ่านมา พยายามที่จะประยุกต์ใช้กับปัญหาที่อยู่ในโลกของความเป็นจริง โดยมีการ พัฒนามาเป็นลำดับขั้น ซึ่งการเพิ่มข้อจำกัดต่างๆ ให้กับการออกแบบ ทำให้ใกล้เคียงกับความ เป็นจริง และตรงตามความต้องการของผู้ออกแบบ งานวิจัยฉบับนี้ ได้ใช้เจนเนติกอัลกอริทึมประยุกต์แก้ปัญหากับการออกแบบผังโรงงาน แบบหลายวัตถุประสงค์ ทั้งเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ คือ ค่าใช้จ่ายในการขนถ่ายวัสดุ ทางเดินระหว่างแผนก และความสัมพันธ์ระหว่างแผนก ซึ่งมีข้อจำกัดต่างๆ เช่น ผังโรงงานที่ไม่เป็นรูปสี่เหลี่ยมมุมฉาก พื้นที่ตายตัวบรรจุอยู่ในผังโรงงาน แผนกมีขนาดไม่เท่ากัน บางแผนกมีรูปร่างคงที่ และบางแผนกมีที่ตั้งคงที่ โดยการตั้งสมมติฐานก่อนการทดลอง เพื่อให้สามารถหาคำตอบที่มีความเป็นไปได้ในความเป็นจริง และสามารถผ่านข้อจำกัดทั้งหมด นอกจากนี้ งานวิจัยฉบับนี้ยังได้ใช้ข้อมูลนำเข้าแบบฟัซซี่มาใช้ในการทดลอง เพื่อให้ผู้ใช้งานสามารถ กำหนดข้อมูลนำเข้า ขณะออกแบบได้ในขณะที่สิ่งแวดล้อมเปลี่ยนไป เนื่องจากเจนเนติกอัลกอริทึมมีความสัมพันธ์กับพารามิเตอร์อย่างมาก งานวิจัยฉบับนี้ จึงได้เลือกโอเปอเรเตอร์ของเจนเนติกอัลกอริทึมที่ผลของงานวิจัยฉบับอื่นๆ บ่งชี้ว่ามีประสิทธิภาพในการหาคำตอบที่ดีมาใช้ในการออกแบบการทดลอง เพื่อทดสอบหาค่าพารามิเตอร์ต่างๆ ที่เหมาะสมในการแก้ปัญหา ผลการวิจัยพบว่า เจนเนติกอัลกอริทึมมีประสิทธิภาพในการหาคำตอบที่ดี และวิธีการครอสโอเวอร์แบบ PMX กับวิธีการมิวเตชั่นแบบ Reciprocal Exchange มีความสามารถในการหาคำตอบที่ดีอย่างโดดเด่น แต่เนื่องจากมีข้อจำกัดทางกายภาพของการออกแบบมากขึ้น ผังโรงงานคำตอบที่เป็นไปได้ และผ่านข้อจำกัดทั้งหมดจึงมีไม่มาก การหาคำตอบด้วยวิธีเจน เนติกอัลกอริทึมจึงใช้เวลานานโดยเฉพาะปัญหาขนาดใหญ่ ทำให้ผังโรงงานที่ได้จากเจนเนติก อัลกอริทึมอาจไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุด สำหรับการใช้ข้อมูลนำเข้าแบบฟัซซี่นั้น พบว่ากรณีที่ไม่ใช่ค่าเฉลี่ยสามารถหาคำตอบได้เหมาะสมกับกรณีตัวเอง ส่วนกรณีค่าเฉลี่ยหรือฟัซซึ่สามารถ ครอบคลุมทุกกรณีของความไม่แน่นอน