การวิเคราะห์ค่าใช้จ่ายของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาค่าใช้จ่ายของนักศึกษา ในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนทั่วประเทศ 2) เพื่อเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน จำแนกตาม เพศ ภูมิลำเนาเดิม และสถานที่ตั้งของสถาบัน 3) เพื่อศึกษาปัญหาด้านการเงินของนักศึกษา สมมุติฐานของการวิจัย 1) ค่าใช้จ่ายของนักศึกษาชายและหญิงมีความแตกต่างกัน 2) นักศึกษาที่มีภูมิลำเนาเดิมอยู่ในจังหวัดที่เป็นที่ตั้งของสถานศึกษา ค่าใช้จ่ายแตกต่างกับนักศึกษาที่มีภูมิลำเนาเดิมอยู่ในจังหวัดอื่น 3) นักศึกษาที่ศึกษาอยู่ในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนส่วนกลาง ใช้จ่ายแตกต่างกับนักศึกษาในส่วนภูมิภาค วิธีดำเนินการวิจัย ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ประกอบด้วย นักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนทั่วประเทศ ซึ่งมีจำนวนประชากรทั้งหมด 2,592 คน ได้รับแบบสอบถามคืน 2,182 ฉบับ หรือคิดเป็นร้อยละ 84.18 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นและได้แบ่งออกเป็น 2 ตอน คือ ตอนแรกเป็นสถานภาพของผู้ตอบแบบสอบถาม สถานภาพทางการเงินและปัญหาด้านการเงิน ตอนที่สอง เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายของนักศึกษา 8 ประเภทได้แก่ ค่าที่พัก ค่าอาหาร ค่าพาหนะ ค่าอุปกรณ์การศึกษา ค่าเสื้อผ้า ค่ากิจกรรมพักผ่อนหย่อนใจ ค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด ค่าหน่วยกิต ค่าธรรมเนียม การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้วิธีหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การเปรียบเทียบโดยใช้วิธีทีเทสต์ สรุปผลการวิจัย 1. ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาทุกสถาบันใช้จ่ายเฉลี่ย 30,344.17 บาทต่อ 1 ปีการศึกษา คือนักศึกษาวิทยาลัยอัสสัมชัญฯ ใช้จ่ายมากที่สุด 35,836.34 บาท นักศึกษาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาลัยการค้า วิทยาลัยกรุงเทพ วิทยาลัยพายัพ วิทยาลัยหัวเฉียว วิทยาลัยเกริก และวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ใช้จ่ายเฉลี่ยระหว่าง 31,474.58 – 29,860.24 บาท นักศึกษาวิทยาลัยเทคนิคสยาม วิทยาลัยคณาสวัสดิ์ และวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ ใช้จ่ายเฉลี่ยระหว่าง 26,506.81 – 22,632.67 บาท และนักศึกษาวิทยาลัยแสงธรรมใช้จ่ายน้อยที่สุด คือ 12,631.68 บาท 2. ผลการเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายของนักศึกษาชาย – หญิง ปรากฏว่าค่าใช้จ่ายของนักศึกษามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ที่ระดับ .01 3.ผลการเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายของนักศึกษาที่มีภูมิลำเนาเดิมในจังหวัดที่เป็นที่ตั้งสถานศึกษากับ ค่าใช้จ่ายของนักศึกษาที่มีภูมิลำเนาเดิมในจังหวัดอื่น ปรากฏว่า ค่าใช้จ่ายของนักศึกษามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ที่ระดับ .01 4. ผลการเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายของนักศึกษา ในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค ปรากฏว่าค่าใช้จ่ายของนักศึกษา ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 5. สถานภาพทางการเงินของนักศึกษาทุกสถาบัน ไม่พอใช้เป็นบางเดือนและแก้ปัญหาโดยการขอจากบิดามารดาหรือผู้อุปการะและขอยืมจากเพื่อน ข้อเสนอแนะ สถาบันควรเล็งเห็นความสำคัญของงานกิจการนักศึกษาในการช่วยเหลือทางด้านการเงินเช่น จัดหาทุน จัดหางาน จัดกิจกรรม จัดหอพัก ทั้งนี้ เพื่อช่วยลดค่าใช้จ่ายในการศึกษา และเพื่อพัฒนานักศึกษา เนื่องจากค่าใช้จ่ายของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาสูงกว่าค่าใช้จ่ายของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐมารัฐควรจะให้ความช่วยเหลือแก่นักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน ในรูปของการให้ทุนการศึกษา ในฐานะที่สถาบันอุดมศึกษา ช่วยลดภาระในการจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษา