การใช้ระบบแอนแอโรบิกสับเมอร์จดรัมในการกำจัดน้ำเสีย

Abstract

ลักษณะของถังปฏิกิริยาแบบนี้จะคล้ายถังปฏิกิริยาแอโรบิคแบบแผ่นจาน แต่จะแตกต่างกันตรงที่ ถังปฏิกิริยาแบบนี้จะมีฝาปิดเพื่อป้องกันไม่ให้อากาศเข้าได้ ภายในถังจะมีผนังกั้นเพื่อแบ่งถังออกเป็นตอนๆ ให้มีปริมาตรเท่ากันจำนวน 4 ตอน และในแต่ละตอนจะมีฝาจุกพลาสติกทำหน้าที่เป็นตัวกลางบรรจุอยู่ ในระหว่างทดลอง ไบโอดรัมจะจมตัว 70% ของพื้นที่หน้าตัด และหมุนด้วยความเร็วขอบ 18 ม/นาที ในขณะที่พื้นที่ผิวรวมของตัวกลางทั้งระบบมีค่า 6.305 ม2 , คิดเป็นพื้นที่ผิวจำเพาะของตัวกลาง = 338 ม2 /ม3 น้ำเสียสังเคราะห์ที่ใช้จะเตรียมจากน้ำตาลผสมกับน้ำประปาพร้อมสารอาหารอื่นๆ ที่จำเป็นเพื่อให้ได้ค่าความเข้มข้นซีโออี 500, 1000, 2000 และ 3000 มก./ล. ป้อนเข้าสู่ระบบโดยมีเวลากักน้ำรวม 24 ซม. ทำให้ได้ค่าออร์แกนิคโหลดดิงเชิงปริมาตรของระบบมีค่า 0.50, 1.00, 2.00 และ 3.00 กก.ซีโอดี/ม3 – วัน. ตามลำดับจากผลการทดลอง พบว่า ระบบมีความสามารถในการกำจัดซีโอดีได้เป็นอย่างดี กล่าวคือ ประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีของระบบมีค่า 91.5%, 95.5%, 97.8% และ 97.3% ตามลำดับ การกำจัดซีโอดีไม่น้อยกว่า 83.0% ของทุกการทดลองเกิดขึ้นในตอนที่หนึ่ง ในขณะที่ตอนที่สอง, สาม และสี่ ไม่ช่วยให้ประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีเพิ่มขึ้นจากตอนที่หนึ่งมากนัก นอกจากนี้ยังพบว่า ปริมาณตะกอนแขวนลอยในน้ำทิ้งอยู่ในช่วง 50-250 มก./ล. และภายหลังเสร็จการทดลองได้ทำการเปิดฝาถังปฏิกิริยา พบว่า แบคทีเรียส่วนใหญ่จะเกาะติดผิวพลาสติกแทนที่จะแขวนลอยอยู่ในน้ำ