การรักษารอยโรคเคอราโตซีส พิลาริส โดยใช้เลเซอร์ชนิดลองพัลส์ เอ็นดี:แย้ก

Abstract

ความสำคัญและที่มาของงานวิจัย : โรคเคอราโตซีส พิลาริส เป็นโรคผิวหนังที่พบได้บ่อยในวัยรุ่น การรักษาโรคเคอราโตซีส พิลาริส ด้วยยาทา ส่วนใหญ่ได้ผลไม่ดี และการนำเลเซอร์มาใช้ในการรักษายังมีการศึกษาค่อนข้างน้อย วัตถุประสงค์ : เพื่อประเมินประสิทธิผลของการรักษาโรคเคอราโตซีส พิลาริส ด้วยเลเซอร์ชนิดลองพัลส์ เอ็นดี:แย้ก วิธีการศึกษา : ผู้เข้าร่วมการศึกษาที่มีรอยโรคเคอราโตซีส พิลาริส ที่ต้นแขนด้านนอกทั้งสองข้าง จำนวน 18 คน ต้นแขนข้างหนึ่งรักษาด้วยเลเซอร์ลองพัลส์ เอ็นดี:แย้ก ความยาวคลื่น 1064 นาโนเมตร พลังงาน 34 J/cm², 30 msec ทุก 4 สัปดาห์ รวม 3 ครั้ง และติดตามการรักษาอีก 4 สัปดาห์หลังการรักษาครั้งสุดท้าย ต้นแขนด้านที่ไม่ได้รับการรักษาเป็นกลุ่มควบคุม ประเมินผลการรักษาโดยแพทย์ผิวหนัง 3 ท่าน จากภาพถ่าย ก่อนและหลังการรักษา ผลการศึกษา : ผู้เข้าร่วมวิจัย 17 คน จากผลการศึกษาพบว่า ลักษณะโดยรวม, ความแดงและจำนวนผื่นโดยรวมของผื่นเคอราโตซีส พิลาริสลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (p<0.05) แต่ไม่พบความเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในด้านความขรุขระของผื่นเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม อย่างไรก็ตาม เมื่อสิ้นสุดโครงการวิจัย ผู้เข้าร่วมวิจัยทั้งหมดรู้สึกว่าผื่นดีขึ้น และพึงพอใจต่อการรักษา และไม่พบผลข้างเคียงจากการรักษาด้วยเลเซอร์ในผู้เข้าร่วมวิจัยเลย สรุปผล : เลเซอร์ลองพัลส์ เอ็นดี:แย้ก ความยาวคลื่น 1064 นาโนเมตรสามารถลดรอยโรคเคอราโตซีส พิลาริสที่ต้นแขนด้านนอกดีกว่ากลุ่มควบคุม ที่ 4 สัปดาห์หลังการรักษาครั้งสุดท้าย