การศึกษาเปรียบเทียบผลของการรักษาด้วยลีโว-ธัยรอกซิน กับยาหลอกต่อการลดขนาดของต่อมธัยรอยด์ในผู้ป่วยต่อมธัยรอยด์โตแบบไม่เป็นพิษชนิดต่อมธัยรอยด์อักเสบฮาชิโมโต

Abstract

ที่มาและเหตุผล: ต่อมธัยรอยด์อักเสบฮาซิโมโตเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยปัญหาหนึ่ง ในปัจจุบันการรักษาที่ยังเป็นปัญหาและยังไม่ได้ข้อสรุป คือ การรักษาในกลุ่ม euthyroid goitrous Hashimoto's thyroiditis ซึ่งหลักฐานในการสนับสนุนการให้ levothyroxine ในผู้ป่วยกลุ่มนี้ยังไม่ชัดเจน การศึกษาที่ผ่านมามีรายงานเฉพาะในรายที่เป็น simple goiter, endemic goiter และ Hashimoto's thyroiditis ที่อยู่ในภาวะของ hypothyroid และ subclinical hypothyroid แล้ว แต่ยังไม่มีรายงานในกลุ่ม euthyroid การวิจัยนี้จึงได้ทำการศึกษาถึงผลการให้ leothyroxine แบบ suppression ในผู้ป่วย euthyroid goitrous Hashimoto's thyroiditis วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาถึงผลการให้ลีโวธัยรอกซินต่อการเปลี่ยนแปลงของขนาดต่อมธัยรอยด์ โดยการวัดขนาดด้วยอัลตราซาวด์ เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม เพื่อที่จะได้นำผลที่ได้มาพิจารณาในการให้การรักษาภาวะ euthyroid goitrous Hashimoto's thyroiditis ต่อไป วิธีการศึกษา: ศึกษาเปรียบเทียบระหว่างลีโวธัยรอกซินกับยาหลอกในรูปแบบ experimental randomized controlled trial มีผู้ป่วยต่อมธัยรอยด์โตแบบไม่เป็นพิษชนิดต่อมธัยรอยด์อักเสบฮาชิโมโต เข้าร่วมการศึกษาจำนวน 31 ราย ทั้งหมดเป็นเพศหญิง แบ่งผู้ป่วยเป็นสองกลุ่มได้รับลีโวธัยรอกซินและยาหลอกโดยวิธีสุ่ม วัดขนาดต่อมธัยรอยด์ที่เปลี่ยนแปลงหลังเข้าสู่การศึกษาโดยวิธีอัลตราซาวด์ นอกจากนี้ยังตรวจวัดระดับ TSH และ free thyroxine ที่ระยะเวลาเริ่มต้น 3 เดือน และ 6 เดือน ตามลำดับ ผลการศึกษา: ขนาดของต่อมธัยรอยด์ที่ระยะเวลาสิ้นสุดการศึกษาเมื่อเปรียบเทียบกับขนาดเริ่มต้นในกลุ่มที่ได้ลีโวธัยรอกซินเท่ากับ 82.63+-16.16% ขณะที่กลุ่มที่ได้รับยาหลอก เท่ากับ 91.60+-23.11% ของขนาดเริ่มต้น ซึ่งทั้งสองกลุ่มไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.150) สรุปผลการศึกษา: ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างยาลีโวธัยรอกซิน กับยาหลอกในการลดขนาดของต่อมธัยรอยด์ในภาวะต่อมธัยรอยด์โตแบบไม่เป็นพิษชนิดต่อมธัยรอยด์อักเสบฮาชิโมโต