ปัญหาการปฏิบัติตามพันธกรณีของประเทศไทยภายใต้กรอบความตกลงว่าด้วยการจัดตั้งคณะกรรมาธิการปลาทูน่าแห่งมหาสมุทรอินเดีย

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาถึงสาระสำคัญและพันธกรณีภายใต้ความตกลงว่าด้วยการจัดตั้งคณะกรรมาธิการปลาทูน่าแห่งมหาสมุทรอินเดียและศึกษาถึงข้อมติและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับมาตรการในการอนุรักษ์และจัดการของคณะกรรมาธิการฯ คณะกรรมาธิการปลาทูน่าแห่งมหาสมุทรอินเดียถือเป็นองค์กรบริหารจัดการประมงระดับภูมิภาคบริเวณมหาสมุทรอินเดีย ดูแลสัตว์น้ำเป้าหมายคือทรัพยากรปลาทูน่าและปลาที่คล้ายทูน่า 16 ชนิด ถือเป็นทรัพยากรสัตว์น้ำอพยพย้ายถิ่นไกลตามข้อ 64 ของอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเล ค.ศ. 1982 ทั้งนี้ความตกลงว่าด้วยการจัดตั้งคณะกรรมาธิการปลาทูน่าแห่งมหาสมุทรอินเดีย มีพื้นที่รับผิดชอบทั้งบริเวณทะเลหลวงและเขตเศรษฐกิจจำเพาะบริเวณมหาสมุทรอินเดีย ผลจากการศึกษาพบว่า เมื่อประเทศไทยเข้าร่วมเป็นภาคีของความตกลงฯ ยังมีปัญหาในการปฏิบัติตามพันธกรณีอยู่ไม่ว่าจะเป็นกฎหมายภายในที่เป็นกฎหมายสารบัญญัติ โดยเฉพาะ พระราชบัญญัติการประมง พ.ศ. 2490 ที่มีบทบัญญัติไม่สอดคล้องกับความตกลง, ปัญหาในการบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการทำประมงที่ยังขาดการประสานงานกันแต่ละหน่วยงานก็จะรับผิดชอบได้เฉพาะเรื่องที่มีกฎหมายรองรับเท่านั้น, ปัญหาของชาวประมงและผู้ประกอบการที่ทำการประมงในทะเลหลวง ในด้านงบประมาณ, ขาดความเชี่ยวชาญในการทำประมงในทะเลลึก, ทำการประมงในลักษณะต่างคนต่างไป และ ปัญหาการขาดข้อมูลวิทยาศาสตร์และการจัดเก็บสถิติในการทำประมง เป็นต้น ดังนั้น ประเทศไทยจึงสมควรปรับปรุงกฎหมายภายในให้สอดคล้องกับหลักการและหลักกฎหมายตามความตกลงว่าด้วยการจัดตั้งคณะกรรมาธิการปลาทูน่าแห่งมหาสมุทรอินเดีย และแก้ปัญหาในทางปฏิบัติให้เป็นไปตามพันธกรณีของความตกลงว่าด้วยการจัดตั้งคณะกรรมาธิการปลาทูน่าแห่งมหาสมุทรอินเดีย