ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคกลุ่มอาการอุโมงค์คาร์ปัลในอุตสาหกรรมแกะสลักหินจังหวัดชลบุรี

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา ณ จุดเวลาใดเวลาหนึ่ง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคกลุ่มอาการอุโมงค์คาร์ปัลในโรงงานอุตสาหกรรมแกะสลักหินของจังหวัดชลบุรี ประชากรตัวอย่างที่ทำการศึกษาจำนวน 200 คน เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์และตรวจร่างกายในระหว่างเดือนตุลาคม-เดือนธันวาคม 2547 ได้รับแบบสอบถามตอบกลับคิดเป็น ร้อยละ 100 ผลการศึกษาพบว่า คนงานแกะสลักหินที่น่าจะเป็นโรคกลุ่มอาการอุโมงค์คาร์ปัลมีอัตราความชุกของโรคจำนวน ร้อยละ 13 ความชุกของโรคจำเพาะเพศพบว่า คนงานเพศชายมีอัตราความชุกของโรค ร้อยละ 7.8 และคนงานเพศหญิงมีอัตราความชุกของโรค ร้อยละ 25 กลุ่มงานทำครกและงานทำสากพบว่ามีอัตราความชุกของโรคสูงกว่ากลุ่มงานแกะสลักรูปปั้นหิน (อัตราความชุกของโรค = 16.8) ปัจจัยที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงานที่มีส่วนสัมพันธ์กับโรคอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ เพศหญิง [OR (95%Cl) = 32 (3.9 - 256.7)] ดัชนีมวลกาย [มากกว่าหรือเท่ากับ] 23 ก.ก/ม[superscript 2] [OR (95%Cl) = 3.3 (1.05 - 10.5)] ขณะที่ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการทำงานที่มีส่วนสัมพันธ์กับโรคอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ แรงบีบมือระดับต่ำ [OR (95%Cl) = 4.1 (1.2 - 14.7)] และทำงาน 7 วัน/สัปดาห์ [OR (95%Cl) = 3.2 (1.03-9.7)] ส่วนปัจจัยอื่นๆ ไม่มีส่วนสัมพันธ์กับโรคอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ขนาดสัดส่วนข้อมือ การสูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์ ดื่มกาแฟ ความสั่นสะเทือน และความเครียดจากการทำงาน เนื่องจากการเกิดโรคกลุ่มอาการอุโมงค์คาร์ปัลมักเกิดจากหลายปัจจัยที่ส่งเสริมกัน ยังไม่พบว่าเกิดจากปัจจัยอันใดอันหนึ่งที่ชัดเจน ดังนั้นจึงควรเฝ้าระวังป้องกันทั้งปัจจัยเสี่ยงจากการทำงานและไม่ใช่จากการทำงานไปพร้อมๆ กัน เพื่อป้องกันอุบัติการณ์การเกิดโรคต่อไป