หลักฐานทางชีวภาพที่แสดงถึงการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลในอดีตบริเวณบ้านเกาะเตียบอำเภอประทิว จังหวัดชุมพร

Abstract

จากประวัติการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเลในประเทศไทยและประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตั้งแต่สมัยไพลสโตซีนตอนปลายจนถึงสมัยโฮโลซีนตอนกลางพบว่าระดับน้ำทะเลในอดีตอยู่ต่ำกว่าระดับปัจจุบัน 12 เมตร และได้เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วถึงระดับความสูงเฉลี่ยที่ 3.5 ถึง 4 เมตรจากระดับน้ำทะเลปัจจุบันในช่วงสมัยโฮโลซีนตอนกลางหรือเมื่อประมาณ 6,500 ปีที่แล้ว และจึงค่อยๆ ลดระดับความสูงลงมาที่ระดับปัจจุบัน พื้นที่บริเวณบ้านเกาะเตียบอำเภอประทิว จังหวัดชุมพร เป็นพื้นที่ที่มีสภาพธรณีสัณฐานวิทยาและหลักฐานทางชีวภาพที่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเลในอดีตจึงเป็นที่มาของการศึกษาวิจัยนี้โดยได้ทำการสำรวจหาหลักฐานทางชีวภาพของการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลและวิเคราะห์หาระดับความสูงของน้ำทะเลในอดีตจากหลักฐานทางชีวภาพที่เป็นร่องรอยปรากฏจากการกระทำของสิ่งมีชีวิตต่างๆ ที่เรียกว่าการกัดกร่อนทางชีวภาพ พื้นที่ศึกษาครอบคลุมพื้นที่บริเวณแนวชายฝั่งทะเลของบ้านเกาะเตียบอำเภอประทิว จังหวัดชุมพร โดยมีขั้นตอนการศึกษาดังต่อไปนี้ ศึกษาลักษณะทางธรณีสัณฐานและชนิดหินจากนั้นตรวจสอบลักษณะการกัดกร่อนทางชีวภาพที่เกิดขึ้น และทำการวัดระดับความสูงของหลักฐานทางชีวภาพจากระดับน้ำทะเล ผลการศึกษาจากแผนที่ธรณีวิทยาหินบริเวณพื้นที่ศึกษาเป็นหินปูนในกลุ่มหินราชบุรียุคเพอร์เมียนประกอบด้วยหินปูน หินปูนเนื้อโดโลไมต์และมีหินเชิร์ตแทรกเป็นก้อนและเป็นชั้นและจากการสำรวจหินโผล่บริเวณจุดศึกษาประกอบไปด้วย หินปูนเนื้อโดโลไมต์และมีหินเชิร์ตเป็นกระเปาะ โดยร่องรอยการกัดกร่อนทางชีวภาพจะพบในบริเวณที่เป็นหินปูน หินปูนเนื้อโดโลไมต์ และหินทรายส่วนบริเวณที่เป็นหินเชิร์ตไม่พบร่องรอยของการกัดกร่อนทางชีวภาพ จากบริเวณเขาหินปูนทั้งสามจุดศึกษาพบหลักฐานทางธรณีวิทยาที่แสดงถึงการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเลในอดีตคือร่องรอยของการกัดกร่อนทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตจำพวกหอยสองฝาและแนวชั้นสะสมตัวของฟอสซิลหอยนางรม โดยจุดศึกษาที่ 1 และ 2พบร่องรอยการกัดกร่อนทางชีวภาพที่ระดับความสูงตั้งแต่ระดับน้ำทะเลปัจจุบันจนถึง ประมาณ 2.1 และ 1.8 เมตรสูงกว่าระดับปัจจุบันตามลำดับ และในจุดศึกษาที่ 3 ยังพบแนวชั้นสะสมตัวของฟอสซิลหอยนางรมอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลปัจจุบัน 1.82 เมตร