ผลกระทบของกลไกควบคุมการดำเนินงานของผู้บริหาร ต่อผลกระทบการดำเนินงานของสถาบันการเงิน

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาอิทธิพลของการควบคุมและตรวจสอบผู้บริหารโดยผู้ถือหุ้นและเจ้าหนี้ต่อผลการดำเนินงานของสถาบันการเงินไทย โดยใช้แบบจำลองแบบ Fixed Effect ในการประมาณการ และใช้ข้อมูลในลักษณะ Panel ของกลุ่มธนาคารพาณิชย์ระหว่างปี พ.ศ. 2536-2540 และกลุ่มบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ ระหว่างปี พ.ศ. 2536-2539 โดยใช้ค่า Tobin's Q แทนผลการดำเนินงานของบริษัท จากการศึกษาเบื้องต้นพบว่า โครงสร้างการถือหุ้นของกลุ่มธนาคารพาณิชย์ประกอบด้วย ผู้ถือหุ้นใหญ่ 60-65 เปอร์เซ็นต์ ผู้ถือหุ้นใหญ่ประเภทสถาบัน 50-60 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ในขณะที่ในกลุ่มบริษัทเงินทุน หลักทรัพย์มีผู้ถือหุ้นใหญ่ 63 เปอร์เซ็นต์โดยมีแนวโน้มคงที่ และมีผู้ถือหุ้นใหญ่ประเภทสถาบัน 55-45 เปอร์เซ็นต์ซึ่งมีแนวโน้มลดลง และขนาดผู้ถือหุ้นใหญ่ประเภทสถาบันการเงินในกลุ่มบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์เท่ากับครึ่งหนึ่งของผู้ถือ หุ้นใหญ่ทั้งหมด ในขณะที่กลุ่มธนาคารพาณิชย์มีผู้ถือหุ้นใหญ่ประเภทสถาบันการเงินประมาณหนึ่งในสี่ของผู้ถือหุ้นใหญ่ทั้งหมด ผลการศึกษาในกลุ่มธนาคารพาณิชย์พบว่าขนาดผู้ถือหุ้นใหญ่ ขนาดผู้ถือหุ้นใหญ่ประเภทบุคคล ขนาด ผู้ถือหุ้นใหญ่ประเภทสถาบัน และสัดส่วนหนี้สินเงินกู้ต่อมูลค่าบริษัทมีอิทธิพลทางบวกต่อผลการดำเนินงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนั้นพบว่าขนาดผู้ถือหุ้นประเภทสถาบันการเงินไม่มีบทบาทต่อผลการดำเนินงานของสถาบันการเงินไทยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนในกลุ่มบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ พบความสัมพันธ์ในแง่ลบระหว่างขนาดผู้ถือหุ้นใหญ่ประเภท สถาบันการเงินในประเทศและผลการดำเนินงานของบริษัท นอกจากนี้ยังพบว่าขนาดบริษัทมีอิทธิพลด้านลบต่อผลการดำเนินงานของกลุ่มบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ ในขณะที่การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจมีอิทธิพลด้านบวกต่อผลการ ดำเนินงานของทั้งกลุ่มธนาคารพาณิชย์และกลุ่มบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ ดังนั้นนโยบายและมาตรการส่งเสริมบทบาทของผู้ถือหุ้นใหญ่ และการเข้มงวดในเรื่องการถือหุ้นของธนาคารพาณิชย์ในสถาบันการเงินอื่น ๆ อาจมีส่วนช่วยในการพัฒนาการควบคุมและตรวจสอบผู้บริหารในสถาบันการเงินไทย