การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวาสคูลาร์ เอ็นโดทีเลียล โกรทแฟกเตอร์ในโกลเมอรูไลและการลดลงของระดับโปรตีนในปัสสาวะภายหลังการรักษาด้วยสเตียรอยด์ในโฟคอล เซ็กเมนต์ทอล โกลเมอรูเลอสเคลอโรสิส

Abstract

ความเป็นมา โฟคอล เซ็กเมนต์ทอล โกลเมอรูเลอสเคลอโรสิส เป็นสาเหตุสำคัญของโรคไตชนิดเนฟโฟรติกในผู้ใหญ่ ปัจจุบันยังไม่ทราบกลไกการเกิดโรคที่ชัดเจนแต่มีหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่าอาจเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บของเซลโพโดไซท์ซึ่งมีบทบาทสำคัญต่อการแสดงออกของสารวาสคูลาร์ เอ็นโดทีเลียล โกรทแฟกเตอร์ ในโกลเมอรูไล ดังนั้นการแสดงออกของสารดังกล่าวในโกลเมอรูไลอาจแตกต่างกันระหว่างผู้ป่วยที่ตอบสนองและไม่ตอบสนองต่อสเตียรอยด์นั้น อาจนำมาพยากรณ์ผลการรักษาด้วยสเตียรอยด์ได้ วิธีการศึกษา เก็บข้อมูลของผู้ป่วยโรคไตชนิด โฟคอล เซ็กเมนต์ทอล โกลเมอรูเลอสเคลอโรสิส ที่ไม่ทราบสาเหตุและรักษาด้วยสเตียรอยด์เป็นเวลานาน 4 เดือนจำนวน 30 ราย เกี่ยวกับระดับโปรตีนในปัสสาวะและซีรั่มครีอะตินินทั้งก่อนและหลังการรักษา รวมถึงการวัดปริมาตรของโกลเมอรูไลและร้อยละของพังผืดในไต ทำการย้อมวาสคูลาร์ เอ็นโดทีเลียล โกรทแฟกเตอร์ของชิ้นเนื้อไตและนำมาหาความสัมพันธ์กับตัวแปรข้างต้น ผลการศึกษา พบว่ากลุ่มที่ไม่ตอบสนองต่อสเตียรอยด์มีร้อยละของโกลเมอรูไลที่ติดสีเพิ่มขึ้นบางส่วนมากกว่ากลุ่มที่ตอบสนองต่อสเตียรอยด์ (ร้อยละ 22.1+-4.3 เทียบกับร้อยละ 10.8+-2.6, p = 0.044) ในขณะที่ร้อยละของโกลเมอรูไลทั้งหมดที่มีการติดสีลดลงสัมพันธ์กับความรุนแรงของพังผืดในไตและระดับซีรั่มครีอะตินินที่สูงภายหลังการรักษาอย่างมีนัยสำคัญ (r=0.4; p=0.03 และ r=0.4; p=0.02, ตามลำดับ สรุป ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงการติดสีของวาสคูลาร์ เอ็นโดทีเลียล โกรทแฟกเตอร์ ในโกลเมอรูไลกับการลดลงของโปรตีนในปัสสาวะภายหลังการรักษาด้วยสเตียรอยด์ในโฟคอล เซ็กเมนต์ทอล โกลเมอรูเลอสเคลอโรสิส แต่ในกลุ่มที่ไม่ตอบสนองต่อสเตียรอยด์มีร้อยละของโกลเมอรูไลที่ติดสีเพิ่มขึ้นบางส่วนมากกว่ากลุ่มที่ตอบสนองต่อสเตียรอยด์ ในขณะที่ร้อยละของโกลเมอรูไลทั้งหมดที่มีการติดสีลดลงมีความสัมพันธ์กับปัจจัยชี้วัดที่ไม่ดี