การวิเคราะห์ตัวแปรจำแนกนักศึกษาที่สำเร็จกับไม่สำเร็จตามเวลา ของหลักสูตรระดับปริญญาตรีในระบบการศึกษาทางไกล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์หาตัวแปรที่จำแนกนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาและไม่สำเร็จการศึกษาตามเวลาของหลักสูตร ของนักศึกษาในระบบการศึกษาทางไกลระดับปริญญาตรี และนำเสนอแนวทางในการพัฒนาประสิทธิภาพการเรียนโดยใช้ผลที่ได้จากการวิเคราะห์ในขั้นต้น การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน ขั้นตอนแรกเป็นการวิเคราะห์หาตัวแปรในการจำแนกนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาและไม่สำเร็จการศึกษา ตามเวลาของหลักสูตร ขั้นตอนที่สองเป็นการนำเสนอแนวทางการพัฒนาประสิทธิภาพการเรียน กลุ่มตัวอย่างเป็น นักศึกษามหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ที่ศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 2/2537 เป็นภาคเรียนสุดท้าย จำนวน 1,583 คน แบ่งวิเคราะห์จำแนกตามกลุ่มศาสตร์และหลักสูตร โดยกลุ่มด้านสังคมศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ วิเคราะห์โดยใช้การ วิเคราะห์จำแนกโดยวิธีตรง ( Direct Method ) ส่วนกลุ่มด้านมนุษยศาสตร์ วิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างกลุ่ม โดยใช้ t-test และ X2-test ผลการวิจัยพบว่า 1. ตัวแปรที่ปรากฎน้ำหนักในสมการจำแนก โดยมีค่าน้ำหนักสูงสุดถึงค่าประมาณครึ่งหนึ่งของน้ำหนักสูงสุด จำแนกตามกลุ่มศาสตร์และหลักสูตรได้ดังนี้คือ (1.1)ในกลุ่มสังคมศาสตร์หลักสูตร 2 ปี มี 4 ตัวแปร คือ แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ความมีวินัยในตนเอง การจดบันทึก และการเตรียมตัวและการสอบ (1.2) ในกลุ่มสังคมศาสตร์หลักสูตร 3 ปี มี5 ตัวแปร คือ อายุ ความมีวินัยในตนเอง การจดบันทึกลักษณะและวิธีการอ่าน และ ความสัมพันธ์ของงานกับสาขาวิชาที่เรียน (1.3) ในกลุ่มสังคมศาสตร์หลักสูตร 4 ปี มี 2 ตัวแปร คือ ความมีวินัย ในตนเอง และการวางแผนการเรียน (1.4) ในกลุ่มวิทยาศาสตร์หลักสูตร 2 ปี มี 4 ตัวแปร คือ การศึกษาพื้นฐาน การจดบันทึก การวางแผนการเรียน และสภาพทางเศรษฐกิจ (1.5) ในกลุ่มวิทยาศาสตร์หลักสูตร 4 ปี มี 2 ตัวแปร คือ อายุ และ การวางแผนการเรียน (1.6) ในกลุ่มมนุษย์ศาสตร์ หลักสูตร 2 ปี มี 3 ตัวแปร ที่มีความแตกต่าง ระหว่างกลุ่มที่สำเร็จการศึกษาและไม่สำเร็จการศึกษาตามเวลาของหลักสูตร คือ ความมีวินัยในตนเอง ภาระการทำงาน และ ความสัมพันธ์ของงานกับสาขาวิชาที่เรียน 2. แนวทางในการพัฒนาประสิทธิภาพการเรียนที่นำเสนอในการวิจัยคือ การสร้างชุดพัฒนาประสิทธิภาพการเรียนในระบบการศึกษาทางไกล พบว่าชุดพัฒนาทั้ง 6 เรื่อง สามารถทำใน้นักศึกษามีความสามารถ ทางการเรียนในแต่ละเรื่องที่ศึกษาได้โดยคะแนนสอบหลังใช้ชุดพัฒนาฯ สูงกว่าก่อนใช้ชุดพัฒนาฯ อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .05