ผลของกิจกรรมการคิดอเนกนัยที่มีต่อพัฒนาการ ของความคิดสร้างสรรค์ในเด็กอายุ 5-6 ปี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของกิจกรรมการคิดอเนกนัยที่มีต่อพัฒนาการ ในด้านความคิดสร้างสรรค์ของเด็กไทยาย 5-6 ปี กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 ในปีการศึกษา 2538 ของโรงเรียนอนุบาลวัดปรินายก จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุมควบคุม ใช้วิธการศึกษาแบบ Pretest - Posttest Control Group Design และ ใช้แบบสอบวัดความคิดสร้างสรรค์ของทอแรนช์ชนิดที่เป็นรูปภาพที่ได้รับการศึกษาและปรับไปใช้กับเด็กไทย (อารี รังสินันท์, 2522) เป็นเครื่องมือสำหรับการทดลอง กลุ่มทดลองเป็นกลุ่มทีได้รับกิจกรรมการคิดอเนกนัย ในขณะที่กลุ่มควบคุมได้รับกิจกรรมจากโรงเรียนตามปกติ หลังการทดลอง ผู้วิจัยนำแบบสอบวัดความคิดสร้างสรรค์ฉบับเดิมไปทดสอบในกลุ่มตัวอย่างทั้ง 2 กลุ่มอีกครั้ง และนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ความแตกต่างของคะแนนความคิดสร้างสรรค์โดยการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1. เด็กทีได้รับกิจกรรมการคิดอเนกนัยมีความคิดสร้างสรรค์ด้านความคิดคล่อง ความคิดริเริ่ม ความคิดยืดหยุ่น และความคิดละเอียดลออ เพิ่มขึ้นกว่าเดิมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. เด็กกลุ่มทดลองมีความคิดสร้างสรรค์ด้านความคิดคล่อง ความคิดริเริ่ม ความคิด ยืดหยุ่น และความคิดละเอียดลออ สูงกว่าเด็กในกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01