การศึกษาเปรียบเทียบการรับรู้ความรู้สึกของหลอดอาหารต่อแรงกดและสารเคมีของผู้ป่วยโรคกรดไหลย้อนที่มีอาการจำเพาะและผู้ป่วยโรคกรดไหลย้อนที่มีอาการไม่จำเพาะกับโรคกรดไหลย้อน

Abstract

ความสำคัญและที่มา : โรคกรดไหลย้อนประกอบด้วยอาการหลักใหญ่ๆ 2 ประเภท คือ อาการจำเพาะต่อโรคซึ่งจะมีอาการแสบร้อนหน้าอกหรือเรอเปรี้ยว กับอาการที่ไม่จำเพาะต่อโรคงานวิจัยนี้ต้องการศึกษาเปรียบเทียบการรับความรู้สึกของผู้ป่วยที่เป็นโรคกรดไหลย้อนต่อการขยายขนาดของลูกโป่งในหลอดอาหารร่วมกับการรับความรู้สึกต่อการใส่กรดเข้าไปในหลอดอาหารเปรียบเทียบผู้ป่วยที่อาการจำเพาะต่อโรคกับผู้ป่วยที่อาการไม่จำเพาะต่อโรค โดยสมมติฐานว่าผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มนี้น่าจะมีการรับความรู้สึกที่แตกต่างกัน ระเบียบวิธีวิจัย : ผู้ป่วยโรคกรดไหลย้อนกลุ่มที่มีอาการจำเพาะ 20 ราย และกลุ่มที่อาการไม่จำเพาะ 20 ราย มาทำการตรวจวัดความรู้สึกด้วยการขยายขนาดของลูกโป่งในหลอดอาหาร เพื่อประเมินการรับความรู้สึกต่อแรงทางกายภาพ โดยที่ลูกโป่งจะค่อยๆ ขนาดขึ้น พร้อมกับถามอาการผู้ป่วยเป็น 4 ระดับ คือ ไม่มีความรู้สึก เริ่มมีความรู้สึก รู้สึกอึดอัด และรู้สึกเจ็บ สำหรับการประเมินการรับความรู้สึกต่อสารเคมีทำโดยใส่กรดเข้าไปในหลอดอาหารและให้ผู้ป่วยประเมินอาการโดยให้คะแนนเป็น visual analogue scale และคะแนนความเจ็บปวดต่อกรด ผลการวิจัย : ผู้ป่วยที่มีอาการจำเพาะต่อโรคกรดไหลย้อนจะสามารถทนต่อการขยายขนาดของลูกโป่งได้มากกว่าผู้ป่วยที่ไม่มีอาการจำเพาะต่อโรคกรดไหลย้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มที่ผลการตรวจวัดกรดในหลอดอาหารเป็นบวก (26.66+-7.91 มล. กับ 18.75+-4.40 มล. ตามลำดับ, ค่า p น้อยกว่า 0.05) ส่วนการทดสอบการรับรู้ต่อการใส่กรดเข้าไปในหลอดอาหารพบว่าทั้งสองกลุ่มสามารถทนต่อกรดซึ่งวัดด้วยคะแนนความเจ็บปวดต่อกรดได้ไม่แตกต่างกัน