การใช้ตัวแบบในนิทานประกอบภาพเพื่อเพิ่มพฤติกรรมปฏิสัมพันธ์ ทางสังคมกับเพื่อนในเด็กอนุบาลที่มีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมต่ำ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุเพื่อศึกษาผลของการใช้ตัวแบบในนิทานประกอบภาพที่มีต่อการเพิ่มพฤติกรรม ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อน ในเด็กอนุบาลที่มีพฤติกรรมปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเพื่อนต่ำ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนอนุบาล 1 โรงเรียนสอนเด็กก่อนเกณฑ์ วัดศิริพงษ์ กม.4 รามอินทรา กรุง เทพมหานคร จำนวน 6 คน ซึ่งมีความถี่ของพฤติกรรมปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อนต่ำกว่า x̅-2 S.D. ของ เวลาที่ใช้ในการสังเกตในช่วงเวลาเล่นอิสระ 27 นาที ในเด็กปกติ เป็นเวลา 5 วันติดต่อกัน การวิจัยครั้งนี้แบ่งเป็น 4 ระยะใช้การทดลองแบบที่กลุ่มควบคุม ทดสอบก่อนหลังการทดลองและติด ตามผล (ABCF Control Group Design) ใช้เวลาดำเนินการทั้งหมด 11 สัปดาห์ ในแต่ละระยะการสังเกต และบันทึกพฤติกรรม ในช่วงเวลาเล่นอิสระ 30 นาทีของแต่ละวัน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสถิติเป็นค่าร้อยละ และ t-test ผลการวิจัยพบว่า 1.เด็กที่มีระดับปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อนต่ำที่ได้ดูตัวแบบในนิทานประกอบภาพ จะมีพฤติกรรม ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อนเพิ่มขึ้นระหว่างระยะก่อนทดลองกับระยะหลังทดลอง 2.เด็กที่มีระดับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อนต่ำ กลุ่มที่ได้ดูตัวแบบในนิทานประกอบภาพจะมี พฤติกรรมปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับเพื่อนเพิ่มขึ้นจากระยะก่อนทดลองกับระยะหลังทดลอง ไม่แตกต่างกับกลุ่ม ที่ไม่ได้ดูนิทานประกอบภาพ