เสถียรภาพและความสูงวิกฤตบริเวณพื้นที่ปรับปรุงท่าเรือสงขลา

Abstract

การศึกษาพฤติกรรมของเสถียรภาพและการทรุดตัวของบริเวณพื้นที่ก่อสร้างโดยการถมพื้นที่ชายฝั่งทะเลด้วยวิธีไฮโดรลิกฟิวบนพื้นชั้นดินที่รองรับซึ่งมีดินซึ่งมีดินเหนียวอ่อนสลับกับทราย วิธีการตรวจสอบพฤติกรรม ทำโดยติดตั้งเครื่องมือทางธรณีเทคนิคประกอบด้วย แผ่นวัดการทรุดตัวพิโซมิเตอร์ อินคลีโนมิเตอร์และเอกเทนโซมิเตอร์ ผลการวิเคราะห์เสถียรภาพโดยวิธี Translational Failure Analysis ให้ตัวประกอบปลอดภัยที่ต่ำกว่า อย่างไรก็ตามจากการวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากอินคลีโนมิเตอร์แสดงให้เห็นว่าการเคลื่อนตัวของเขื่อนเป็นแบบหมุน การศึกษาพฤติกรรมของพื้นที่ปรับปรุงโดยเปรียบเทียบผลจากข้อมูลที่ได้จากเครื่องมือทางธรณีเทคนิคกับการคำนวณทางทฤษฎีการยุบอัดตัวคายน้ำแบบหนึ่งมิติ ค่าของการทรุดตัวที่วิเคราะห์ได้มีค่าน้อยกว่าจากข้อมูลในสนามประมาณ 25% การวัดการเคลื่อนตัวด้านข้างโดยอินคลีโนมิเตอร์จะพบว่าชั้นดินเหนียวชั้นที่สองและสามมีการเคลื่อนตัวด้านข้างไปทางเดียวกันตลอดเวลา อัตราการเคลื่อนตัวด้านข้างที่กึ่งกลางของดินทั้งสองชั้นมีค่าลดลงกับเวลาซึ่งแสดงว่าการเคลื่อนตัวด้านข้างของดินทั้งสองชั้นยังอยู่ในพิกัดของน้ำหนักกระทำจากการถม ค่าน้ำหนักกดทับสูงสุดจากการวิเคราะห์ โดยวิธี Slip Circle ได้ค่าน้ำหนักบรรทุก 20 ตัน/ม2 ซึ่งเทียบเท่ากับความสูงวิกฤตของทรายถม ±14.11 ม. จากระดับน้ำทะเลปานกลาง