การวิเคราะห์สภาพและปัญหาการดำเนินงานของสถาบันวิจัยในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract

การวิจัยครั้งนี่มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษานโยบายและวิเคราะห์สภาพและปัญหาการดำเนินงาน ของสถาบันวิจัยในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยโดยใช้ข้อมูลสภาพและปัญหาในช่วงระยะเวลา 5 ปี (พ.ศ.2535- 2539) ผลจากการวิจัยพบว่า นโยบายของสถาบันวิจัยในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมุ่งเน้นการวิจัยในแนวสหสาขาวิชา ทั้งการวิจัยแบบประยุกต์เพื่อสนองต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ และการวิจัยพื้นฐานเพื่อสร้างองค์ความใหม่ เป็นแหล่งส่งเสริมด้านการเรียนการสอนและการวิจัยของนิสิต เป็นแหล่ง ฐานข้อมูลของงานวิจัย ใหับริการวิชาการแก่สังคม ตลอดจนประสานงานวิจัยกับหน่วยงานกับองค์กรต่าง ๆ ทั้งในและนอกประเทศ ด้านโครงสร้างการบริหาร สถาบันวิจัยในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมีโครงสร้างการบริหารโดยคณะกรรมการ 2 ชุดคือ 1) คณะกรรมการอำนวย เป็นผู้กำหนดนโยบายและติดตามผล 2) คณะกรรมการบริหาร เป็นที่ปรึกษาในการบริหารและดำเนินภารกิจของสถาบัน แต่ยังมีปัญหาในทางปฏิบัติควรมีการประชุมมากขึ้น และมีบุคคลภายนอกมาเป็นคณะกรรมการครึ่งต่อครึ่ง เป็นต้น ในส่วนของโครงสร้างการแบ่งส่วนราชการภายใน มีการแบ่งโครงสร้างออกเป็นฝ่าย ๆ ตามภารกิจของสถาบัน แต่ยังขาดความชัดเจนในการระบุภาระหน้าที่ ด้านบุคลากร สถาบันวิจัยจำแนกบุคลากรที่เป็นบุคลากรประจำออก เป็นตำแหน่งต่าง ๆ ดังนี้ ตำแหน่งนักวิจัย เจ้าหน้าที่วิจัย เจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนการวิจัย อาจารย์ นักวิทยาศาสตร์และพบว่าบุคลากรโดยเฉพาะนักวิจัยและเจ้าหน้าที่วิจัยมีจำนวนไม่เพียงพอ คุณวุฒิและประสบการณ์ไม่หลากหลายตามภารกิจของสถาบันวิจัย และมีปัญหาในด้านการพัฒนาบุคลากรเพราะไม่มีงบประมาณเพียงพอ นอกจากนี่มีความเหลื่อมล้ำระหว่างข้าราชการสายต่าง ๆ ด้านงบประมาณ งบประมาณที่สถาบันวิจัยได้รับไม่เพียงพอ เนื่องจากงบประมาณแผ่นดินมีจำกัด และส่วนใหญ่เป็นหมวดเงินเดือนบุคลากร นอกจากนี้การได้รับทุนอุดหนุนจากแหล่งทุนภายนอกลดลงเนื่องจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ด้านการวิจัยสถาบันวิจัยมีการดำเนินงานด้านการวิจัยในแนวสหสาขาวิชาโดยวิธีวิจัยแบบประยุกต์เป็นส่วนใหญ่ หัวข้อการวิจัยนั้นมีความหลากหลายตามภารกิจ และมีแนวโน้มในการวิจัยแบบพื้นฐานมากขึ้น แต่สถาบันวิจัยยัง มีปัญหาในด้านวัสดุ อุปกรณ์ และเครื่องอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ยังมีปริมาณไม่เพียงพอ ด้านการบริการ วิชาการแก่สังคม สถาบันวิจัยมีการสำเนินงานด้านการบริการในหลายรูปแบบดังนี้ การให้คำปรึกษาแนะนำการจัดประชุมสัมมนา การจัดอบรม และการทำเอกสารออกเผยแพร่ ส่วนในการเผยแพร่ผลงานวิจัยนั้นมีรูปแบบต่าง ๆ เช่น การตีพิมพ์บทความในวารสาร การเผยแพร่ทางสื่อสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ และทางวิทยุ มีการเผยแพร่ผลงานออกในรูปของเอกสารการวิจัย ส่วนการตีพิมพ์บทความในวารสารต่างประเทศนั้นยังมีน้อย เนื่องจากมีข้อจำกัดต้านงบประมาณและด้านภาษาต่างประเทศ