ความขัดแย้งในความสัมพันธ์ : บทบาทของบุคลิกภาพแบบมุ่งความสมบูรณ์แบบ ความฉลาดทางอารมณ์ ความขัดแย้งในงาน และการได้รับผลป้อนกลับ

Abstract

โครงงานทางจิตวิทยานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของบุคลิกภาพแบบมุ่งความสมบูรณ์แบบ ความฉลาดทางอารมณ์ การได้รับผลป้อนกลับและความขัดแย้งในงาน ต่อความขัดแย้งในความสัมพันธ์ ใช้วิธีการอ่านสถานการณ์จำลอง โดยมีผู้ร่วมงานวิจัยเป็นนิสิตระดับปริญญาตรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 172 คน พบว่า ความขัดแย้งในความสัมพันธ์ของกลุ่มจะมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับความขัดแย้งในงาน (β= .189, p < .01) บุคลิกภาพแบบมุ่งความสมบูรณ์แบบด้านมาตรฐานส่วนตน (β= .154, p < .05) และการได้รับผลป้อนกลับ (β= -.150, p < .01) โดยมีบุคลิกภาพแบบมุ่งความสมบูรณ์แบบด้านความสงสัยและความกังวลในข้อผิดพลาดของตนเป็นตัวแปรกำกับความสัมพันธ์ระหว่างการได้รับผลป้อนกลับและความขัดแย้งในความสัมพันธ์ (β= .154 ,p< .05) เมื่อบุคคลมีความสงสัยและความกังวลในข้อผิดพลาดของตนสูง เวลาได้รับผลป้อนกลับที่ไม่ดีจะเกิดความขัดแย้งในความสัมพันธ์ตามมาน้อย และเมื่อบุคคลมีความสงสัยและความกังวลในข้อผิดพลาดของตนต่ำ เวลาได้รับผลป้อนกลับที่ไม่ดีจะเกิดความขัดแย้งในความสัมพันธ์ตามมามาก