ความตั้งใจในการใช้ถุงยางอนามัยของวัยรุ่นตอนกลาง : การศึกษาตามทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อการใช้ถุงยางอนามัย การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงกับความตั้งใจในการใช้ถุงยางอนามัยของนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ และนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ตามทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผล โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) และระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ที่มีอายุระหว่าง 15-19 ปี ในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 153 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ มาตรวัดเจตคติต่อพฤติกรรมการใช้ถุงยางอนามัยทางตรงและทางอ้อม มาตรวัดการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงทางตรงและทางอ้อม และมาตรวัดความตั้งใจในการใช้ถุงยางอนามัย และวิเคราะห์ผลโดยใช้สถิติวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยพบว่า เจตคติต่อการใช้ถุงยางอนามัยและการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความตั้งใจใช้ถุงยางอนามัย (r=.272, r=.545, p<.01) ตามลำดับ เจตคติต่อการใช้ถุงยางอนามัยและการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงสมารถอธิบายความแปรปรวนของความตั้งใจใช้ถุงยางอนามัยได้ร้อยละ 32 (p<.01) โดยการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงมีน้ำหนักในการทำนายความตั้งใจใช้ถุงยางอนามัยได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (β=.509) ส่วนเจตคติต่อพฤติกรรมมีน้ำหนักในการท านายความตั้งใจใช้ถุงยางอนามัยได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (β=.158)