Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษานโยบายต่างประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีนที่มีต่อสหรัฐอเมริกาในยุคของประธานาธิบดีคลินตันทั้งสองสมัย คือ ระหว่างปีค.ศ.1993-1997 และ ค.ศ.1997-2001 การศึกษานี้ได้นำเอาแนวคิดทฤษฎีการเชื่อมโยงของเจมส์ เอ็น. รอสเนาว์เป็นกรอบในการวิเคราะห์ วิทยานิพนธ์นี้ตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่า ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของจีนประกอบกับนโยบายของรัฐบาลคลินตันที่ต้องการเป็นมิตรที่ใกล้ชิดกับจีนผลักดันให้จีนดำเนินนโยบายร่วมมือกับสหรัฐอเมริกาในฐานะหุ้นส่วนทางยุทธศาสตร์ จากการศึกษาพบว่า นโยบายต่างประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีนในช่วงระยะเวลานี้มีลักษณะที่ต้องการเป็นมิตรและใกล้ชิดกับสหรัฐอเมริกาเป็นอย่างมาก ส่งผลให้ความสัมพันธ์ระหว่างสาธารณรัฐประชาชนจีนและสหรัฐอเมริกาสามารถพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นเป็นอันมาก ถึงขั้นยกระดับความสัมพันธ์ขึ้นเป็นหุ้นส่วนทางยุทธศาสตร์ต่อกัน ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองนับแต่สาธารณรัฐประชาชนจีนได้รับ การสถาปนาขึ้น ทั้งนี้นโยบายต่างประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีนในยุคนี้เกิดมาจาก ความเชื่อมโยงของปัจจัยภายในและภายนอก โดยปัจจัยภายใน ได้แก่ แนวคิดของผู้นำจีนที่ต้องการเป็นมิตรกับสหรัฐอเมริกา และปัจจัยภายนอก ได้แก่ สภาพแวดล้อมระหว่างประเทศที่เหมาะสม และนโยบายต่างประเทศในลักษณะสร้างสรรค์ของรัฐบาลคลินตันที่มีต่อจีน