การคุ้มครองพยานและผู้เสียหายตามอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการต่อต้านองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติที่จัดตั้งในลักษณะองค์กร ค.ศ.2000 : การปรับปรุงกฎหมายและแนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับการคุ้มครองพยานและผู้เสียหายของประเทศไทย

Abstract

เป็นที่ยอมรับกันว่าปัญหาขององค์กรอาชญากรรมข้ามชาติเป็นปัญหาสำคัญที่ประเทศไทยและประชาคมโลกกำลังเผชิญ นอกจากนั้นปัญหาดังกล่าวยังส่งผลกระทบต่อทั้งพยานและ ผู้เสียหายซึ่งมักถูกคุกคามจากการมาให้การเป็นพยานในกระบวนพิจารณาทางอาญา เพื่อแก้ไข ปัญหาดังกล่าว ประเทศไทยจึงร่วมลงนามในอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการต่อต้านองค์กร อาชญากรรมข้ามชาติที่จัดตั้งในลักษณะองค์กร ค.ศ.2000 พิธีสารเพื่อป้องกัน ปราบปราม และ ลงโทษการค้ามนุษย์โดยเฉพาะผู้หญิงและเด็ก และพิธีสารเพื่อต่อต้านการลักลอบขนผู้ย้ายถิ่น ฐานทางบก ทางทะเล และทางอากาศ แต่พบว่ากฎหมายไทยที่มีอยู่ในปัจจุบันยังไม่ครบถ้วน สมบูรณ์เพียงพอที่จะให้สัตยาบันในอนุสัญญาฯ และพิธีสารฯ กล่าวคือ การบังคับใช้กฎหมาย ของไทยที่เกี่ยวข้องกับฐานความผิดตามอนุสัญญาฯยังไม่มีลักษณะข้ามชาติ อีกทั้งกฎหมายไทย ที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองพยานและผู้เสียหายยังไม่ครอบคลุมตามอนุสัญญาฯ ทำให้การ แก้ปัญหาเป็นไปอย่างไร้ทิศทาง ผลก็คือไม่สามารถปราบปรามองค์กรอาชญากรรมได้อย่างมี ประสิทธิภาพ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมุ่งศึกษาวิเคราะห์กฎหมายไทยที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองพยาน และผู้เสียหายที่มีอยู่เปรียบเทียบกับอนุสัญญาฯ และพิธีสารฯ เพื่อเป็นแนวทางปรับปรุงกฎหมาย ไทยที่เกี่ยวข้องและเพื่อประโยชน์ในการให้สัตยาบันในอนุสัญญาฯ และพิธีสารฯ ดังกล่าวต่อไป