Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาดุลยทัศนกาลในฐานะตัวแปรส่งผ่านระหว่างความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพและการรับประทานอาหารอย่างมีสติ โดยมีกลุ่มตัวอย่างเป็น นิสิตปริญญาตรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 294 คน แบ่งเป็นเพศชาย 101 คน เพศหญิง 193 คน โดยผู้เข้าร่วมการวิจัยได้เลือกตอบจากแบบสอบถามที่ประกอบด้วยมาตรวัดมุมมองต่อเวลา ฉบับภาษาไทย (Zimbardo Time Perspective Inventory; ZTPI) และใช้สูตรส่วนเบี่ยงเบนจากดุลยทัศนกาล (Deviation from Balance Time Perspective; DBTP), มาตรวัดพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ (Adolescent Food Habit Checklist; AFHC), มาตรวัดการรับประทานอาหารอย่างมีสติ (Mindful Eating Questionnaire; MEQ), และ แบบประเมินสติ (Freiberg Mindfulness Inventory; FMI) จากนั้นจึงวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาความสัมพันธ์ด้วยการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ (Regression Analysis) และการวิเคราะห์โมเดลความสัมพันธ์เพื่อทดสอบการเป็นตัวแปรส่งผ่าน ผลการวิจัยพบว่า ดุลยทัศนกาลไม่มีอิทธิพลส่งผ่านระหว่างการรับประทานอาหารอย่างมีสติและพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ (β = .00, 95% ของช่วงชั้นความเชื่อมั่น [-.01, .06], n.s.)
Description:
โครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2559
A senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2016
