ผลของการใช้กิจกรรมการเล่านิทานสองภาษาที่มีต่อความสามารถในการใช้ภาษาไทย ของเด็กวัยอนุบาลที่ใช้ภาษามลายูเป็นภาษาที่หนึ่ง

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้กิจกรรมการเล่านิทานสองภาษาที่มีต่อความสามารถในการใช้ภาษาไทยเชิงปริมาณ 3 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านปริมาณในการใช้ภาษา 2) ด้านความถูกต้องในการใช้ภาษา และ 3) ด้านความคล่องและยืดหยุ่นในการใช้ภาษา ของเด็กวัยอนุบาลที่ใช้ภาษามลายูเป็นภาษาที่หนึ่ง ตัวอย่างประชากรในการวิจัย คือ เด็กวัยอนุบาลอายุ 5 - 6 ปีที่ใช้ภาษามลายูเป็นภาษาที่หนึ่ง ปีการศึกษา 2545 ของโรงเรียนเพลินภาษา สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดปัตตานี จำนวน 30 คน แบ่งออกเป็นกลุ่มทดลองที่ใช้กิจกรรมการเล่านิทานสองภาษา จำนวน 15 คน และกลุ่มควบคุมที่ใช้กิจกรรมการเล่านิทานปกติ จำนวน 15 คน ระยะเวลาในการดำเนินการทดลอง 14 สัปดาห์ แบ่งเป็นการทดสอบก่อนดำเนินการทดลอง 1 สัปดาห์ดำเนิน การทดลอง 12 สัปดาห์ และการทดสอบหลังดำเนินการทดลอง 1 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบบันทึกการสังเกตความสามารถในการใช้ภาษาไทยเชิงปริมาณของเด็กวัยอนุบาลอายุ 5 - 6 ปี ที่ใช้ภาษามลายูเป็นภาษาที่หนึ่ง ผลการวิจัยครั้งนี้มีดังนี้ 1. กลุ่มทดลองมีคะแนนความสามารถในการใช้ภาษาไทยเชิงปริมาณในด้านปริมาณในการใช้ภาษา สูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .01 2. กลุ่มทดลองมีคะแนนความสามารถในการใช้ภาษาไทยเชิงปริมาณในด้านความถูกต้องในการใช้ภาษา สูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .01 3. กลุ่มทดลองมีคะแนนความสามารถในการใช้ภาษาไทยเชิงปริมาณในด้านความคล่องและยืดหยุ่นในการใช้ภาษา สูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05