Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาถึงกฎหมายไทยในการให้ความคุ้มครองแรงงานต่างด้าวถูกกฎหมายว่ามีความสอดคล้องกับมาตรฐานแรงงานระหว่างประเทศของอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศฉบับที่ 97 เพียงไร ดังนั้นวิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงแบ่งออกเป็น 3 ส่วนหลัก ส่วนแรกเกี่ยวกับการคุ้มครองแรงงานต่างด้าวในทางระหว่างประเทศและหลักการคุ้มครองแรงงานต่างด้าวตามที่กำหนดในมาตรฐานแรงงานสากลอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศฉบับที่ 97 ส่วนที่สองเป็นการสำรวจบทกฎหมายและมาตรการของไทยในการให้ความคุ้มครองแรงงานต่างด้าวว่าเป็นไปตามหลักการของมาตรฐานแรงงานสากลเพียงไร ส่วนที่สามวิเคราะห์ถึงผลกระทบของประเทศไทยจากการที่แรงงานต่างด้าวเข้ามาทำงานในประเทศไทย ผลการวิจัยพบว่ากฎหมายไทยในส่วนที่เกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิแรงงานต่างด้าวส่วนใหญ่สอดคล้องกับหลักการไม่เลือกปฏิบัติต่อแรงงานต่างด้าวของมาตรฐานแรงงานระหว่างประเทศ มีเพียงแต่การจำกัดลิทธิในการถือครองที่ดินเท่านั้นที่ยังคงมีการเลือกปฏิบัติระหว่างแรงงานไทยและแรงงาน ต่างด้าว นอกจากนี้ยังพบว่าการให้บริการข้อมูลข่าวสารแก่แรงงานต่างด้าวของประเทศไทยยังคงอยู่ในขอบเขตที่จำกัดและเป็นภาษาไทยซึ่งเป็นอุปสรรคอย่างหนึ่งของการได้รับการอำนวยความสะดวกและการช่วยเหลือของแรงงานต่างด้าวตามหลักอีกประการหนึ่งของมาตรฐานแรงงานระหว่างประเทศ ทั้ง นี้หากประเทศไทยเข้าเป็นภาคีอนุสัญญาฉบับที่ 97 ก็จะมีส่วนช่วยให้แรงงานต่างด้าวได้รับการคุ้มครองสิทธิที่ดีขึ้น เนื่องจากจะมีมาตรการช่วยเหลือจากองค์การแรงงานระหว่างประเทศ