การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ กับตัวแปรต่าง ๆ

Abstract

ทองคำโลหะที่ยอมรับกันทั่วโลกว่าเป็นสิ่งที่มีค่า ดังนั้น จึงได้ถูกนำมาประดิษฐ์เป็นเครื่องประดับเพื่อความสวยงามและแสดงถึงฐานะทางเศรษฐกิจของผู้เป็นเจ้าของด้วย เครื่องประดับประเภทนี้เรียกว่า ทองรูปพรรณ ซึ่งในปัจจุบันมีระดับราคาเปลี่ยนแปลงไปในทางเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็มิได้ทำให้ความนิยมต่อทองรูปพรรณลดลงเพราะฉะนั้นการศึกษาค้นคว้าเพื่อให้ทราบถึงปัจจัยต่างๆ ที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงไปของราคาทองรูปพรรณจึงเป็นวิถีทางหนึ่งที่จะอำนวยประโยชน์ต่อการตัดสินใจซื้อหรือขายทองรูปพรรณให้เป็นไปในทางที่มีเหตุผลยิ่งขึ้น วัตถุประสงค์ของการทำวิทยานิพนธ์นี้ก็เพื่อวิเคราะห์ราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ ว่ามีการเปลี่ยนแปลงสัมพันธ์ไปกับการเปลี่ยนแปลงของปัจจัยที่กำหนดขึ้น 4 ตัวต่อไปนี้อย่างไรหรือไม่ คือ 1. ราคาทองแท่งโดยเฉลี่ย ณ ตลาดต่างประเทศ 2. ปริมาณเงินในมือประชาชน 3.ดัชนีราคาผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร 4. ค่ากำเหน็จ สำหรับเครื่องมือที่ใช้ในการวิเคราะห์เป็นวิธีทางสถิติในเรื่องการวิเคราะห์การถดถอยและสหสัมพันธ์เชิงซ้อนในแบบขั้นบันได (Step-wise Multiple Regression and Correlation) โดยใช้ข้อมูลที่เกิดขึ้นจริงระหว่าง พ.ศ. 2511 ถึง พ.ศ. 2520 เข้าไปเป็นตัวแปรอิสระเพื่อคำนวณหาสมการถดถอย สัญญาลักษณ์ที่ใช้ตัวแปรต่างๆ เป็นดังนี้ Y = ราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ x_1= ราคาทองแท่งโดยเฉลี่ย ณ ตลาดต่างประเทศ x_2 = ปริมาณเงินในมือประชาชน x_3 = ดัชนีราคาผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครฯ x_4 = ค่ากำเหน็จ ผลของการวิเคราะห์ปรากฏว่าปัจจัยมีความสัมพันธ์ต่อการเปลี่ยนแปลงไปของราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ มี 2 ตัว คือ ราคาทองแท่งโดยเฉลี่ย ณ ตลาดต่างประเทศและดัชนีราคาผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร ส่วนสมการการถดถ่อยที่คำนวณได้มีรูปแบบดังนี้ Y = - 213.045 + 0.7674236 x_1+ 3.074886 x_3 สมการนี้ชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ กับตัวแปรอิสระดังนี้คือ 1. ถ้าราคาทองแท่งโดยเฉลี่ย ณ ตลาดต่างประเทศเปลี่ยนแปลงไป 100 บาท ราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ จะเปลี่ยนแปลงไป 76.74 บาท 2. ถ้าดัชนีราคาผู้บริโภคเปลี่ยนแปลงไปร้อยละ 1 ราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ จะเปลี่ยนแปลงไป 3.07 บาท อย่างไรก็ตามการนำผลจากการวิเคราะห์นี้ไปใช้ประโยชน์จะต้องคำนึงถึงข้อจำกัดบางประการต่อไปนี้ด้วย คือ 1. การวิเคราะห์นี้มิได้นำปัจจัยที่ไม่สามารถวัดเป็นตัวเลขได้เข้ามาเป็นตัวแปรอิสระด้วย เช่น ความผันผวนทางการเมือง และการคาดคะเนเกี่ยวกับภาวะสงคราม เป็นต้น ปัจจัยเหล่านี้อาจมีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงไปของราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ ด้วยก็ได้ 2. ค่าต่างๆ ทีคำนวณได้จากการวิเคราะห์อาจคลาดเคลื่อนไปบ้างเนื่องจากในความเป็นจริง อัตราแลกเปลี่ยนระหว่างเงินดอลล่าร์สหรัฐกับเงินบาทมิได้คงที่ แต่ในการคำนวณของวิทยานิพนธ์นี้ได้เทียบค่าเงินดอลล่าร์สหรัฐกับค่าเงินบาทโดยถือว่า 1 ดอลล่าร์สหรัฐเท่ากับ 20.00 บาท และในการเทียบน้ำหนักทองคำได้อนุโลมเทียบทองคำหนัก 1 บาท เท่ากับทองคำหนัก 0.5 ออนซ์ ทั้งนี้เพื่อความสะดวกในการคำนวณ 3. เนื่องจากสมการที่ได้จากการศึกษานี้เป็นผลจากข้อมูลระหว่างปี พ.ศ. 2511 ถึง 2520 การนำสมการนี้ไปใช้การพยากรณ์ราคาทองรูปพรรณ ณ ตลาดกรุงเทพฯ จึงมีข้อจำกัดในเรื่องระยะเวลา กล่าวคือ สมการที่ใช้ได้ดีในระยะสั้น ซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใกล้เคียงกับเหตุการณ์ระหว่างปี พ.ศ. 2511 ถึง 2520 หากเป็นระยะยาวซึ่งเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงไปแล้ว สมการนี้ก็อาจจะใช้ไม่ได้ผลเท่าที่ควร 4. การนำสมการถดถอยที่หาได้ไปใช้ในการพยากรณ์ จะทำได้ก็ต่อเมื่อสามารถทราบค่าของตัวแปรอิสระที่เข้าอยู่ในสมการเสียก่อน