ปัญหาทางกฎหมายของการโอนสัญญา

Abstract

หลักการโอนสัญญา คือ การโอนฐานะความเป็นคู่สัญญาในสัญญาต่างตอบแทนไปยังบุคคลภายนอก ซึ่งส่งผลให้ความสัมพันธ์ทางสัญญาในฐานะที่เป็นเจ้าหนี้และลูกหนี้ที่เคยเกิดขึ้นระหว่างคู่สัญญาเดิมกับผู้โอน ได้โอนจากคู่สัญญาฝ่ายผู้โอนไปยังบุคคลภายนอก และบุคคลภายนอก จะเข้ามาแทนฐานะคู่สัญญาฝ่ายที่เป็นผู้โอน ทั้งนี้ หลักการโอนสัญญาไม่ได้ถูกบัญญัติอยู่ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในลักษณะที่เป็นหลักการทั่วไป จึงพบปัญหาทางกฎหมายของการโอนสัญญาหลายประการ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มุ่งศึกษาถึงปัญหาทางกฎหมายของการโอนสัญญา โดยเฉพาะการศึกษาถึงปัญหาการปรับใช้หลักกฎหมายว่าด้วยการโอนสิทธิเรียกร้องและการแปลงหนี้ใหม่กับการโอนสัญญา พร้อมทั้งปัญหาการปรับใช้หลักกฎหมายดังกล่าวตามแนวคำพิพากษาศาลฎีกา พบว่าหลักกฎหมายทั้งสองดังกล่าวไม่เหมาะสมที่จะนำมาใช้กับการโอนสัญญา เนื่องจากการโอนสัญญาเป็นการโอนไปทั้งสิทธิและหน้าที่ในสัญญาต่างตอบแทน ส่วนการโอนสิทธิเรียกร้องเป็นเพียงการโอนเพียงสิทธิเท่านั้น ส่วนการแปลงหนี้เป็นวิธีการหนึ่งในการระงับหนี้และก่อให้เกิดหนี้ใหม่ขึ้น และยังได้ศึกษาและเปรียบเทียบกับกฎหมายต่างประเทศ ได้แก่ ประเทศสาธารณรัฐอิตาลีและประเทศสาธารณรัฐฝรั่งเศส พบว่าบทบัญญัติว่าด้วยการโอนสัญญาถูกบัญญัติอยู่ในประมวลกฎหมายแพ่งของประเทศสาธารณรัฐอิตาลีไว้อย่างชัดเจน และแนวคำพิพากษาศาลสูงประเทศสาธารณรัฐฝรั่งเศสได้ยอมรับหลักการโอนสัญญาไว้อย่างชัดเจนเช่นเดียวกัน จึงพบปัญหาทางกฎหมายของการโอนสัญญา ไม่ว่าจะเป็นปัญหาความหมาย วิธีการโอน วัตถุแห่งการโอน เนื้อหาแห่งการโอน แบบแห่งการโอน และผลของการโอน ดังนั้น ผู้เขียนเสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหา 2 แนวทาง คือ ให้เพิ่มเติมบทบัญญัติว่าด้วยการโอนสัญญาในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ หรือคู่สัญญาสามารถตกลงทำสัญญาโอนได้โดยอยู่บนพื้นฐานของหลักเสรีภาพในการทำสัญญาตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์