การผลิตและการใช้ครูภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษา

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจเพื่อ ๑) ศึกษานโยบายการผลิตครูภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษาในสถาบันผลิตครู ทั้งในส่วนกลางและส่วนภูมิภาค ๒) ศึกษาความต้องการในการใช้ครูภาษาอังกฤษในสถาบันการศึกษาระดับมัธยมศึกษา ๓) ศึกษาแนวความคิดของผู้บริหารการศึกษา อาจารย์ในสถาบันผลิตครูและสถาบันการศึกษา ที่มีต่อการผลิตและการใช้ครูภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษาในปัจจุบัน วิธีดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยดำเนินการสุ่มตัวอย่างประชากร ซึ่งประกอบด้วยผู้บริหารสถาบันผลิตครูภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษา ผู้สอนวิชาวิธีสอนภาษาอังกฤษ ผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา หัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษ ครูภาษาอังกฤษ และนักเรียนมัธยมศึกษาโดยวิธีสุ่มแบบแบ่งชั้น จากแต่ละภาคการศึกษา รวมทั้งกรุงเทพมหานครได้ตัวอย่างประชากรทั้งสิ้น ๗๕๘ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสัมภาษณ์และแบบสอบถามความคิดเห็นต่อการผลิตและการใช้ครูภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษาที่ผู้วิจัยได้สร้างขึ้น ทำการวิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวมมาได้โดยคำนวณหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และนำเสนอข้อมูลในรูปตารางและความเรียง ผลการวิจัย ๑. สถาบันผลิตครู ดำเนินการผลิตครูระดับปริญญาตรีตามแผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติที่ได้กำหนดไว้ โดยรับนโยบายจากเจ้าสังกัด ทำการผลิตครูเพื่อสนองความต้องการของสังคมทั้งในด้านปริมาณและคุณภาพ ซึ่งในระยะหลังนี้ได้มีการประสานงานกันระหว่างสถาบันผลิตครูระดับเดียวกัน เพื่อป้องกันการซ้ำซ้อนในการผลิตครู และมีการประสานงานกันระหว่างผู้ผลิตและผู้ใช้ครู เพื่อร่วมกันขจัดปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการผลิตและการใช้ครูด้วย ผู้บริหารโรงเรียนหัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษ และครูภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เห็นว่าสถาบันผลิตครูควรผลิตครูภาษาอังกฤษที่สามารถสอนวิชาภาษาอังกฤษทั้งในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและมัธยมศึกษาตอนปลาย โดยกำหนดให้นิสิตเรียนวิชาเอก ๑ สายวิชา และวิชาโท ๑ สายวิชา ผู้สอนวิชาวิธีสอนภาษาอังกฤษเห็นว่า หลักสูตรการผลิตครูภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษาควรให้ความสำคัญต่อวิชาภาษาอังกฤษสำหรับมัธยมศึกษา ผู้บริหารโรงเรียนและหัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษเห็นว่าควรให้ความสำคัญต่อวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอนระดับมัธยมศึกษา ส่วนครูภาษาอังกฤษเห็นว่าควรให้ความสำคัญต่อวิชาวิธีสอนภาษาอังกฤษ ๒. ในด้านที่เกี่ยวกับวิธีสอน วัสดุอุปกรณ์การสอน และการวัดและการประเมินผลการศึกษา ผู้สอนวิชาวิธีสอนภาษาอังกฤษและครูภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เห็นว่า ควรจัดให้นิสิตได้เรียนวิชาวิธีสอนทั่วไป ๑ รายวิชา และวิชาวิธีสอนภาษาอังกฤษโดยเฉพาะอีก ๑ รายวิชา, วิชาการใช้วัสดุอุปกรณ์การสอนทั่วไป ๑ รายวิชา และวิชาการใช้วัสดุอุปกรณ์การสอนภาษาอังกฤษอีก ๑ รายวิชา, วิชาการวัดและประเมินผลการศึกษาทั่วไป ๑ รายวิชา และวิชาการวัดและประเมินผลภาษาอังกฤษอีก ๑ รายวิชา ๓. ผู้บริหารโรงเรียนและหัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษส่วนใหญ่แสดงความเห็นว่า ครูภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษา ควรได้รับวุฒิทางด้านวิชาการศึกษาในสายวิชาเอกภาษาอังกฤษ ผู้บริหารโรงเรียนเห็นว่าครูภาษาอังกฤษควรสอนเฉพาะวิชาภาษาอังกฤษแต่หัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษเห็นว่า ควรสอนวิชาภาษาอังกฤษและวิชาอื่นที่เรียนมาเป็นวิชาโทได้ ส่วนนักเรียนมัธยมศึกษาชอบครูภาษาอังกฤษที่สามารถสอนให้เข้าใจวิชานี้ได้ โดยไม่จำเป็นต้องพูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่ว และควรจบการศึกษาไม่ต่ำกว่าระดับปริญญาตรีทางด้านภาษาอังกฤษทั้งในประเทศและต่างประเทศ ๔. ผู้บริหารโรงเรียนและหัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษส่วนใหญ่มีเกณฑ์การจัดครูเข้าสอนวิชาภาษาอังกฤษโดยพิจารณาจากพื้นความรู้ ประสบการณ์ในการสอน ความสามารถ ความถนัด ความสนใจ ตลอดจนจำนวนครูในสายวิชา ครูภาษาอังกฤษส่วนใหญ่ทำการสอน ๑๖-๒๐ คาบต่อสัปดาห์ ส่วนมากสอนในระดับมัธยมศึกษาตอนต้น และไม่ได้สอนวิชาอื่นนอกเหนือจากวิชาภาษาอังกฤษ และต้องเป็นครูประจำชั้นด้วย ส่วนวิธีสอนที่ใช้ในการสอนภาษาอังกฤษคือวิธีสอนแบบ Grammar-Translation Method ซึ่งไม่ใช่วิธีสอนแบบ Audio-Lingual Method ตามที่ผู้สอนวิชาวิธีสอนภาษาอังกฤษและหัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษต้องการให้ครูใช้ ครูภาษาอังกฤษส่วนใหญ่มีความเห็นว่า เนื้อหาวิชาต่างๆที่ได้เรียนมาจากสถาบันผลิตครูเพียงพอต่อการประกอบอาชีพ ๕. ผู้บริหารโรงเรียนและหัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เห็นว่า ปัญหาการปฏิบัติงานของครูภาษาอังกฤษ เกิดจากการที่ครูขาดความรับผิดชอบ หัวหน้าสายวิชาภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เห็นว่า ปัญหาการสอนภาษาอังกฤษในปัจจุบัน เกิดจากการที่ครูไม่มีอุปกรณ์การสอนที่ดีและทันสมัย