ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษ กับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษ ของนักศึกษาวิทยาลัยพลศึกษาในภาคกลาง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษกับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษา วิทยาลัยพลศึกษาในภาคกลาง กลุ่มตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 2 ปีการศึกษา 2527 วิทยาลัยพลศึกษาในภาคกลาง รวม 5 แห่ง จำนวน 494 คน เป็นนักศึกษาหญิง 156 คน และนักศึกษาชาย 338 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษและแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง แบบวัดทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษมีค่าความเที่ยง (Reliability) เท่ากับ 0.89 ส่วนแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษประกอบด้วยแบบทดสอบ 6 ชุด ได้แก่ แบบทดสอบคำศัพท์ แบบทดสอบโครงสร้าง แบบทดสอบทักษะการฟัง ทักษะการพูด ทักษะการอ่าน และทักษะการเขียน ตอนที่ 1 และตอนที่ 2 ซึ่งมีค่าความเที่ยง 0.73, 0.86, 0.80, 0.75, 0.78, 0.81 และ 0.72 ตามลำดับ วิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างคะแนนทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษกับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1. ทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษมีความสัมพันธ์ในทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษา วิทยาลัยพลศึกษาในภาคกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 2. ในกลุ่มนักศึกษาหญิง วิทยาลัยพลศึกษาในภาคกลาง ทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษมีความสัมพันธ์ในทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 3. ในกลุ่มนักศึกษาชาย วิทยาลัยพลศึกษาในภาคกลาง ทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษมีความสัมพันธ์ในทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01