ผลของภาระความร้อนที่มีต่อความล้าในการทำงาน

Abstract

งานวิจัยนี้ได้ถูกออกแบบขึ้นมาเพื่อศึกษาถึงความล้าในการทำงานอันเนื่องมาจากภาระความร้อนในสามหน่วยงานของโรงงานหล่อโลหะในจังหวัดสระบุรี คือหน่วยงานควบคุมเตาหลอม หน่วยงานเทน้ำเหล็กและหน่วยงานประทับตัวเลขบนแบบหล่อทราย โดยใช้วิธีการทางการยศาสตร์เพื่อประเมินภาระงานภายนอกและภาระงานภายใน คือ 1) การตรวจวัดสภาวะความร้อนและลักษณะงาน 2) การทดสอบทางด้านวัตถุวิลัยเพื่อวัดผลการตอบสนองทางสรีรวิทยาและโครงสร้างของกล้มเนื้อและกระดูก และ 3) การทดสอบทางด้านจิตวิลัยโดยใช้แบบสอบถาม ผลการประเมินเกณฑ์มาตรฐานการตอบสนองทางสรีรวิทยาและสภาพความร้อนของแต่ละหน่วยงานพบว่า อยู่ในช่วงเกณฑ์มาตรฐานความปลอดภัย ซึ่งสามารถสรุปได้ดังนี้ 1) หน่วยงานควบคุมเตาหลอม ภาระงานอยู่ในระดับปานกลางไม่สูงเกินไปเนื่องจากมีการจัดการสภาพงานซึ่งประกอบด้วยกำหนดการทำงาน –การพักและการสับเปลี่ยนสถานที่ทำงานที่ดีพอ ผลจากการศึกษาคลื่นไฟฟ้าของกล้ามเนื้อแสดงว่ากิจกรรมขนย้ายสารเติมแต่งและกิจกรรมตักกากน้ำเหล็ก ทำให้กล้ามเนื้อหลังส่วนล่างรับภาระมากซึ่งอาจสูงกว่าเกณฑ์ความปลอดภัย ข้อเสนอแนะเพื่อแก้ไขปัญหานี้คือ การใช้รถเข็นช่วยขนย้าย การปรับปรุงท่าทางการยก การยกระดับพื้นที่วางสารเติมแต่งให้สูงพอเหมาะ การตักกากน้ำเหล็กในปริมาณน้อยแต่มากครั้ง และการลดความยาวของด้ามตักกากน้ำเหล็ก โดยงานนี้ไม่จำเป็นต้องกำหนดให้มีเวลาเวลาพักเนื่องจากพนักงานใช้พลังงานเกินขีดจำกัดความปลอดภัยไม่มากนักและเป็นระยะเวลาเพียง 20นาที ในรอบการทำงาน 90 นาที เท่านั้น 2) หน่วยงานเทน้ำเหล็ก ภาระงานอยู่ในระดับเบาเนื่องจากมีการใช้พลังงานไม่เกินขีดจำกัด ความปลอดภัย อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิทางปากและอุณหภูมิผิวหนังสูงกว่าหน่วยงานอื่น ทั้งนี้เนื่องจากต้องทำงานสัมผัสกับความร้อนตลอดเวลาโดยไม่ได้ทำงานหรือพักในห้องที่มีความเย็นสบาย ปัญหานี้สามารถแก้ไขได้โดยการปรับปรุงสถานที่พักและที่ทำงานให้เหมือนกับในหน่วยงานความคุมเตาหลอม ไม่มีสิ่งใดแสดงให้เห็นว่าหน่วยงานนี้ก่อให้เกิดปัญหาทางโครงสร้างกล้ามเนื้อและกระดูก 3) หน่วยงานประทับตัวเลขบนแบบหล่อทราย ภาระงานอยู่ในระดับที่ไม่สูงมากนัก แต่มีการ ร้องเรียนปัญหาทางโครงสร้างของกล้ามเนื้อและกระดูกมาก ทั้งนี้เนื่องจากมีลักษณะการทำงานที่ซ้ำซาก มีท่าทางการทำงานที่ผิดธรรมชาติและต้องยืนทำงานนาน อาจแก้ไขได้โดยการปรับระดับพื้นที่ยืนทำงานให้ต่ำลง การใช้เครื่องมือที่ทันสมัยยิงหรือกดตัวเลขและการจัดเก้าอี้แบบกึ่งนั่งกึ่งยืน ส่วนปัญหาอื่นๆ เช่น สภาพแวดล้อมและความเครียดทางจิตใจนั้นสามารถแก้ไขได้โดยผู้บริหารควรจัดหาอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลให้เพียงพอและจัดการสภาพแวดล้อมให้เหมาะสม เช่น การจัดให้มีการหมุนเวียนงานและการจัดกิจกรรมสันทนาการต่าง ๆ ให้กับพนักงาน