ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง การสนับสนุนทางสังคมและพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินสุลินในโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร จังหวัดปราจีนบุรี

Abstract

วัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง การสนับสนุนทางสังคม และพฤติกรรมการ ดูแล ตนเองของผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินสุสิน ในโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร จังหวัดปราจีนบุรี และศึกษความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง การสนับสนุนทางสังคม และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการดูแลตนเอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเบาหวานชนิด ไม่พึ่งอินสุลิน จำนวน 300 คน โดยใช้แบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบความตรง และความเที่ยงเป็นเครื่องมือในการวิจัย การวิเคราะห์ข้อมูล หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานค่าสัมประสิทธิ์สัมพันธ์ ของเพียร์สัน และเลือกตัวทำนายในการวิเคราะห์ถดถอยพหุคุณ แบบขั้นตอน พบว่าคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองในระดับสูง คะแนนการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเอง และคะแนนความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองที่ระดับ p<0.001 ส่วนคะแนนความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ไม่มีความสัมพันธ์กับคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเอง ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อายุ การศึกษาระดับประถมศึกษา อาชีพเกษตรกรรม ผู้ดูแลที่เป็นบุตรหรือบิดามารดา และรายได้ 3,001-6,000 บาท มีความสัมพันธ์ทางบวกกับคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.05 ผลการวิเคราะห์ถดถอยพหุคุณแบบขั้นตอน พบว่า คะแนนการสนับสนุนทางสังคม อายุ รายได้ต่อเดือน 3,001-6,000 บาท อาชีพเกษตรกรรม อาชีพรับจ้างและค้าขาย สามารถร่วมทำนายคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ P<0.001 โดยสามารถทำนายคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองได้ร้อยละ 24.6