มาตรการทางกฎหมายต่อรถยนต์บรรทุกน้ำหนักเกินอัตรา

Abstract

ปัญหาเกี่ยวกับความผิดใช้รถยนต์บรรทุกน้ำหนักเกินอัตรา ทำให้เกิดความเสียหายต่อรัฐในการซ่อมบำรุงรักษาทางหลวงถึงปีละประมาณ 13.824.000,000.- บาท จึงเป็นปัญหาสำคัญเกี่ยวกับเศรษฐกิจของประเทศไทยในปัจจุบัน การวิจัยพบว่ามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับเรื่องนี้มีพระราชบัญญัติทางหลวง พ.ศ. 2535 พระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. 2522 และประมวลกฎหมายอาญา แต่กฎหมายเหล่านี้มีผลควบคุมได้แต่เพียงปลายเหตุ คือ คนขับรถเท่านั้น ไม่มีผลไปถึงเจ้าของรถหรือผู้ประกอบการขนส่งอย่างแท้จริง และรัฐยังไม่ได้นำมาตรการทางปกครองและทางบริหารมาใช้ในการแก้ปัญหานี้ เพื่อการแก้ปัญหาเกี่ยวกับรถยนต์บรรทุกน้ำหนักเกินอัตรา สมควรแก้ไขมาตรการทางกฎหมาย ทั้ง 3 ฉบับดังกล่าวข้างต้น โดยบัญญัติฐานความผิดใช้บังคับต่อเจ้าของรถหรือผู้ประกอบการขนส่งขนใหม่ ให้เป็นอีกฐานหนึ่งต่างหากจากบทมาตรการที่ใช้กับคนขับรถ และบัญญัติให้รัฐมีอำนาจสั่งพักการใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตประกอบการขนส่งเป็นการชั่วคราวได้ และบัญญัติให้เจ้าของรถหรือผู้ประกอบการต้องชำระ ราคาค่ารถของกลางแทนโทษริบทรัพย์ในกรณีที่ไม่อาจริบรถยนต์บรรทุกของกลางได้ รวมทั้งมีบทบัญญัติให้เจ้าของหรือผู้ประกอบการขนส่งต้องรับผิดในทางแพ่งชดใช้ค่าเสียหายแก่รัฐซึ่งเรียกว่า "ค่าปรับทางการ ปกครอง" พร้อมกับการดำเนินคดีอาญาอีกส่วนหนึ่งด้วย ส่วนมาตรการทางการปกครองและทางบริหารนั้น รัฐควรตั้งกองทุนทางหลวงโดยใช้งบประมาณจากค่าปรับทางการปกครองมาดำเนินการจัดการและควบคุมดูแลเกี่ยวกับปัญหาการใช้รถบรรทุกน้ำหนักเกินอัตรา รวมทั้งจัดให้มีหน่วยงานของรัฐเข้าดำเนินการขนส่งแทน เจ้าของรถหรือผู้ประกอบการขนส่งที่ถูกสั่งพักหรือเพิกถอนใบอนุญาตในทันที เพื่อป้องกันความเสียหาย จากการหยุดชะงักของการขนส่งที่ต้องหยุดไปนั้น