การนับถือศาสนา การเผชิญปัญหา การสนับสนุนทางสังคม และการฟื้นคืนพลังของสมาชิกในครอบครัวที่มีผู้ป่วยโรคเรื้อรัง

กัญญาวีร์ พรหมพันธุ์; มุทิตา คำทัปน์; เมริษา ยอดมณฑป

dc.contributor.advisor	อรัญญา ตุ้ยคำภีร์
dc.contributor.advisor	สุภลัคน์ ลวดลาย
dc.contributor.author	กัญญาวีร์ พรหมพันธุ์
dc.contributor.author	มุทิตา คำทัปน์
dc.contributor.author	เมริษา ยอดมณฑป
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2015-07-24T02:32:31Z
dc.date.available	2015-07-24T02:32:31Z
dc.date.issued	2556
dc.identifier.other	Psy 199
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44148
dc.description	โครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2556	en_US
dc.description	A senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2013	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง การนับถือศาสนา (การนับถือศาสนาจากแรงจูงใจภายใน และการนับถือศาสนาจากภายในจากแรงจูงใจภายนอก) การเผชิญปัญหาของครอบครัว (การส่งเสริมการรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัว การรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัว และการเข้าใจการรักษาโรค) การสนับสนุนทางสังคม และการฟื้นคืนพลังของสมาชิกครอบครัวที่มีผู้ป่วยเป็นโรคเรื้อรัง กลุ่มตัวอย่าง คือ สมาชิกในครอบครัวที่มีผู้ป่วยโรคเรื้อรัง และอาศัยอยู่ในภาคกลางของประเทศไทย จำนวน 160 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ มาตรวัดการนับถือศาสนา มาตรวัดการเผชิญปัญหาของครอบครัว มาตรวัดการสนับสนุนทางสังคม และมาตรวัดการฟื้นคืนพลังของครอบครัว สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบใส่ตัวแปรทุกตัวเข้าไปในสมการ ผลการวิจัยพบว่า 1. การนับถือศาสนาจากแรงจูงใจภายใน และ การนับถือศาสนาจากภายในจากแรงจูงใจภายนอกมีสหสัมพันธ์ทางบวกกับการฟื้นคืนพลังของครอบครัวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .34, p < .01 และ r = .38, p < .01 ตามลำดับ) สำหรับการเผชิญปัญหาของครอบครัว คือ การรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัว การคงไว้ซึ่งการสนับสนุนทางสังคมในมีและ การเข้าใจการรักษาโรคมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการฟื้นคืนพลังของครอบครัวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .37, p < .01; r = .36, p <. 01 และ r = .33, p < .01 ตามลำดับ) ส่วนการสนับสนุนทางสังคมมีสหสัมพันธ์ทางบวกกับการฟื้นคืนพลังของครอบครัวอย่างมีนัยสำคัญ (r = .58, p<.01) 2. การนับถือศาสนา การเผชิญปัญหาของครอบครัว และการสนับสนุนทางสังคม สามารถร่วมกันทำนายความแปรปรวนของการฟื้นคืนพลังของครอบครัวได้ร้อยละ 58 โดยมีการเข้าใจในการรักษาโรคมีนํ้าหนักในการทำนายสูงที่สุด (β = .35, p < .01) รองลงมา คือ การคงไว้ซึ่งการสนับสนุนทางสังคม (β = .25, p < .01) เพศ (β = .23, p < .01) ระยะเวลาในการดูแลผู้ป่วยที่สุด (β =.16, p <.01) การคงไว้ซึ่งความสัมพันธ์ในครอบครัว (β = .13, p <.01) การนับถือศาสนาจากภายนอก (β = .10, p <.01) การนับถือศาสนาจากภายใน (β = .02, p < .01) และการสนับสนุนทางสังคม (β = -.05, p < .01)	en_US
dc.description.abstractalternative	The study aimed to examine relationships among religious orientation (internal and external religious orientation), family coping (family relation, maintaining social support, and understanding the medical situation), social support and family resilience. Participants were 160 family members of persons with chronic illness in central provinces of Thailand. Instruments were Religious Orientation Scale, Family Coping Scale, Social Support Scale and Family Resilience Scale. Pearson’s product moment correlation coefficient and multiple regression analysis with enter method were used to analyze the data. Findings revealed as below. 1. Intrinsic and extrinsic religious orientations were positively and significantly correlated with family resilience (r = .34, p < .01 and r = .38, p < .01 respectively). Regarding family coping, family relation, maintaining social support, and understanding the medical situation were positively and significantly correlated with family resilience (r = .37, p < .01; r = .36, p < .01 and r = .33, p < .01 respectively). In addition, social support was positive and significantly correlated with family resilience (r = .58, p < .01). 2. Religious orientations, family coping, and social support significantly predict family resilience of family members of persons with chronic illness and accounted for 58 percentage of total variance of family resilience. The salient predictor was the medical situation (β = .35, p < . 01), followed by maintaining social support (β = .25, p < .01) gender (β = .23, p <.01) duration (β = .16, p < .01) family relation (β = .13, p < .01) extrinsic religious orientation (β = .10, p < .01) internal religious orientation (β = .02, p < .01) and social support (β = -.05, p < .01)	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	จิตวิทยากับศาสนา	en_US
dc.subject	พุทธศาสนากับจิตวิทยา	en_US
dc.subject	ผู้ป่วยโรคเรื้อรัง	en_US
dc.subject	ผู้ป่วยโรคเรื้อรัง -- การดูแลที่บ้าน	en_US
dc.subject	ผู้ป่วยโรคเรื้อรัง -- ภาวะสังคม	en_US
dc.subject	โรคเรื้อรัง	en_US
dc.subject	Psychology and religion	en_US
dc.subject	Chronically ill	en_US
dc.subject	Chronically ill -- Home care	en_US
dc.subject	Chronically ill -- Social conditions	en_US
dc.subject	Chronic diseases	en_US
dc.title	การนับถือศาสนา การเผชิญปัญหา การสนับสนุนทางสังคม และการฟื้นคืนพลังของสมาชิกในครอบครัวที่มีผู้ป่วยโรคเรื้อรัง	en_US
dc.title.alternative	Religious orientation, family copings, social support and family resilience among family members of person with chronic illness	en_US
dc.type	Senior Project	en_US
dc.email.advisor	Arunya.T@Chula.ac.th
dc.email.advisor	ไม่มีข้อมูล