การเปรียบเทียบผลเพิ่มความเข้าใจในการอ่าน และทัศนคติต่อการอ่านระหว่างการสอนอ่านแบบปกติ และการสอนอ่านโดยจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่าน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1. เพื่อศึกษาผลเพิ่มของคะแนนความเข้าใจในการอ่านและทัศนคติต่อการอ่านโดยวิธีสอนอ่านแบบปกติของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ 2. เพื่อศึกษาผลเพิ่มของคะแนนความเข้าใจในการอ่านและทัศนคติต่อการอ่านโดยวิธีสอนอ่านที่มีการจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านของนักเรียนชั้นประถมปีที่สี่ 3. เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผลเพิ่มของคะแนนความเข้าใจในการอ่านและทัศนคติต่อการอ่านระหว่างการสอนอ่านแบบปกติและการสอนอ่านที่มีการจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ วิธีดำเนินการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1. แบบทดสอบความเข้าใจในการอ่านจำนวน 30 ข้อ ซึ่งปรับปรุงและเพิ่มเติมจากแบบทดสอบความเข้าใจในการอ่านของบุญรวย ชูรักษา ได้นำไปทดลองใช้และหาค่าความเที่ยงโดยใช้สูตร คูเดอร์ ริชาร์ดสัน 20 (Kuder Richardson Formula 20) ได้ค่าความเที่ยง .80 มีระดับความยากระหว่าง .32-.77 และมีอำนาจจำแนกระหว่าง .20-.81 2. แบบทดสอบวัดทัศนคติต่อการอ่านจำนวน 20 ข้อ ซึ่งเป็นแบบทดสอบที่สุรางค์จันทร์เอมสร้างไว้ในการทำวิจัยเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติต่อการอ่านและความเข้าใจในการอ่านของนักเรียนที่สำเร็จชั้นประถมปีที่สี่ของโรงเรียนหนึ่งแห่งในจังหวัดพระนคร 3. แผนการจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง ผ่านการตรวจแก้ไขจากผู้ทรงคุณวุฒิ 13 ท่านและได้นำไปทดลองใช้แล้วจำนวน 24 แผน กลุ่มตัวอย่างประชากรเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนวัดไชยชุมพลชนะสงคราม สังกัดกรประถมศึกษาจังหวัดกาญจนบุรี 2 ห้องเรียน ๆ ละ 30 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มควบคุม 1 ห้องเรียน กลุ่มทดลอง 1 ห้องเรียน การวิเคราะห์ข้อมูลทำโดยทดสอบค่าทีความแตกต่างของค่าเฉลี่ยผลเพิ่มของคะแนน ความเข้าใจในการอ่านและทัศนคติต่อการอ่านระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง และแสดงค่าร้อยละของการเลือกตอบแบบทดสอบวัดทัศนคติเป็นรายข้อ ผลการวิจัย 1. หลังการทดลอง คะแนนความเข้าใจในการอ่านของนักเรียนในกลุ่มควบคุมแตกต่างจากก่อนทำการทดลองที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 กล่าวคือนักเรียนสามารถทำคะแนนได้สูงกว่าก่อนทำการทดลอง ส่วนในด้านทัศนคติต่อการอ่านคะแนนในการทำแบบทดสอบทั้งสองครั้งไม่แตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 2. หลังการทดลอง คะแนนความเข้าใจในการอ่านและทัศนคติต่อการอ่านของนักเรียนในกลุ่มทดลองแตกต่างจากก่อนทำการทดลองที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 กล่าวคือ นักเรียนสามารถทำคะแนนได้สูงกว่าก่อนทำการทดลอง 3. หลังการทดลอง ผลเพิ่มของคะแนนความเข้าใจในการอ่านและทัศนคติต่อการอ่านของนักเรียนในกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองแตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 กล่าวคือนักเรียนทั้งสองกลุ่มต่างมีผลเพิ่มของคะแนนความเข้าใจในการอ่านและทัศนคติต่อการอ่าน แต่นักเรียนในกลุ่มทดลองมีอัตราเพิ่มที่สูงกว่า 4. กลุ่มตัวอย่างประชากรทั้งสองกลุ่มมีทัศนคติที่ดีต่อการอ่าน ประโยชน์ที่ได้รับจากกรวิจัย จากผลของการวิจัยเรื่องนี้จะช่วยให้ครูและผู้เกี่ยวข้องได้ตระหนักถึงความสำคัญของความเข้าใจในการอ่าน และทัศนคติต่อการอ่าน อีกทั้งได้แนวทางในการส่งเสริมความเข้าใจในการอ่าน และทัศนคติต่อการอ่านด้วย