พฤติกรรมการบริโภคสารและการรับรู้ต่ออาชีพโสเภณี ของผู้เข้ารับการฝึกอบรมในโครงการบ้านเกร็ดตระการ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของโครงการพฒนาทรัพยากรมนุษย์บ้านเกร็ดตระการ และการวิเคราะห์ทัศนคติของหญิงที่เข้ารับการอบรมตามโครงการฯ ที่มีต่อตนเองและอาชีพโสเภณี โดยใช้รูปแบบการวิจัยแบบการสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วม รวมถึงการสัมภาษณ์ผู้อำนวยการและเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบโครงการฯ และการทำการวิเคราะห์ข้อมูลจากการตอบแบบสอบถามของอดีตหญิงโสเภณีผู้เข้ารับการฝึกอบรม จำนวนทั้งสิ้น 87 คน ถึงทัศนคติที่มีต่อโครงการฯ ดังกล่าว ทั้งนี้ได้ใช้ทฤษฎีการปรับและฟื้นฟูสภาพจิตใจรวมทั้งการเสาะแสวงหาข่าวสารเพื่อเป็นแนวทางในการวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่าผู้เข้ารับฯ ส่วนใหญ่อยู่ในช่วงอายุ 20 - 25 ปี ภูมิลำเนาอยู่ในภาคเหนือ มีระดับการศึกษาประถมปีที่ 5-6 และเป็นโสเภณีมา 1-3 ปี และต้องรับผิดชอบต่อครอบครัว สาเหตุที่เข้ามาประกอบอาชีพโดยรวมเนื่องจากยากจน ผู้เข้ารับฯ ส่วนใหญ่มีทัศนคติที่ดีต่อการทำกลุ่มบำบัดและการให้ข้อมูลข่าวสาร รวมทั้งให้ความเห็นว่าสื่อบุคคลเป็นสื่อที่สร้างความเข้าใจได้มากที่สุด จากการวิจัยยังพบอีกว่าลักษณะทางประชากรศาสตร์ การเปิดรับสื่อต่างๆ ในโครงการฯ รวมทั้งประสบการณ์จากโครงการฯ ไม่มีความสัมพันธ์กับทัศนคติเกี่ยวกับตนเอง และต่ออาชีพโสเภณีของ ผู้เข้ารับฯ เนื่องจากโครงการฯ ได้เน้นการให้การฝึกอบรมทางอาชีพมากเกินไปและไม่ได้ให้ความสำคัญกับการปรับฟื้นฟูสภาพจิตใจ รวมทั้งการปรับเปลี่ยนทัศนคติ ค่านิยม ความเชื่อที่มีต่ออาชีพโสเภณี จึงทำให้หญิงเหล่านี้โดยส่วนใหญ่มีความต้องการที่จะกลับไปประกอบอาชีพดังกล่าวอีก โดยมีการปิดรับข้อมูลข่าวสารที่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง ในด้านการดำเนินชีวิตและการฝึกอบรมทางอาชีพ