การศึกษาการสอนการปั้นโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นทักษะปฏิบัติของ อาร์ เอช เดฟ ที่ส่งเสริมพัฒนาการทางศิลปะของผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา : กรณีศึกษาสถาบันราชานุกูล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการสอนการปั้นโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นทักษะปฏิบัติของอาร์ เอช เดฟ ที่ส่งเสริมพัฒนาการทางศิลปะของผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา : กรณีศึกษาสถาบันราชานุกูล กลุ่มตัวอย่างประชากรคือ ผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาระดับปานกลาง จากสถาบันราชานุกูล จำนวน 3 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1. แผนการสอนการปั้นที่เน้นทักษะปฏิบัติสำหรับผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา 2. แบบสังเกตพฤติกรรมในการทำงาน 3. แบบประเมินผลการปั้นตามการจัดการเรียนการสอนโดยเน้นทักษะปฏิบัติของ อาร์ เอช เดฟ 4. แบบตรวจผลงานปั้น และ 5. แบบสำรวจความคิดเห็นของครูศิลปะ เกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนการปั้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. พัฒนาการทางศิลปะทั้ง 7 ด้าน ได้แก่ ด้านสติปัญญา ด้านอารมณ์ ด้านสังคม ด้านร่างกาย ด้านสุนทรียภาพความงาม ด้านความคิดสร้างสรรค์ และด้านการรับรู้ทางการมองของผู้เรียนมีการพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น ด้านที่มีระดับพัฒนาการอยู่ในระดับสูงที่สุด คือ พัฒนาการด้านการรับรู้ทางการมอง ด้านที่มีระดับพัฒนาการอยู่ในระดับน้อยที่สุด คือ พัฒนาการด้านความคิดสร้างสรรค์ 2. ผู้เรียนมีการพัฒนาทักษะปฏิบัติ ไปในทางที่ดีขึ้น ขั้นที่มีระดับของทักษะปฏิบัติอยู่ในระดับสูงที่สุด คือ ขั้นการกระทำอย่างเป็นธรรมชาติ ขั้นที่มีระดับของทักษะปฏิบัติอยู่ในระดับน้อยที่สุด คือ ขั้นการแสดงออก และขั้นการลงมือกระทำตามคำสั่ง 3. ผู้เรียนทั้งหมดผ่านเกณฑ์การปั้นทั้ง ด้านผลงานและด้านพฤติกรรมในการทำงาน 4. ครูศิลปะเห็นด้วยกับการจัดการเรียนการสอนการปั้นโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นทักษะปฏิบัติของอาร์ เอช เดฟ ที่ส่งเสริมพัฒนาการทางศิลปะของผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา