การศึกษาสภาพการจัดการเรียนการสอน โดยใช้ปัญหาเป็นหลักในวิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพี่อศึกษาสภาพการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักและเปรียบเทียบสภาพการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักจำแนกตามการรับรู้ของอาจารย์และนักศึกษาพยาบาลขนาดของวิทยาลัย ระยะเวลาที่มีการใช้การเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลัก และการได้รับการอบรมของอาจารย์ในเรื่องการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักในวิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข กลุ่มตัวอย่าง คือ อาจารย์พยาบาล จำนวน 205 คน และนักศึกษาพยาบาล จำนวน 350 คน ได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามสภาพการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลัก ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาและมีค่าความเที่ยง .97 วิเคราะห์ข้อมูล โดยหา ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน การทดสอบความแตกต่างระหว่างกลุ่มด้วยค่าทีและการทดสอบครุสกัล วาลิส ผลการวิจัยพบว่า 1. ค่าเฉลี่ยสภาพการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักตามการรับรู้ของอาจารย์พยาบาลและ นักศึกษาพยาบาลอยู่ในระดับมาก 2. อาจารย์พยาบาลรับรู้สภาพการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักสูงกว่าการรับรู้ของนักศึกษาพยาบาลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 3. อาจารย์พยาบาลในวิทยาลัยที่มีขนาดใหญ่ มีการรับรู้สภาพการจัดการเรียนการสอนสูงกว่าอาจารย์ พยาบาลในวิทยาลัยที่มีขนาดกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 4. อาจารย์พยาบาลที่มีการใช้การเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักเป็นเวลา 1 ปี, 2-4 ปีและ 5 ปี ขึ้นไป มีการรับรู้สภาพการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักไม่แตกต่างกัน 5. อาจารย์พยาบาลที่ได้รับการอบรมเรื่องการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลัก มีการรับรู้สภาพการจัดการเรียนการสอนสูงกว่าอาจารย์พยาบาลทีไม่ได้รับการอบรบเรื่องการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 6. นักศึกษาพยาบาลในวิทยาลัยที่มีขนาดกลาง มีการรับรู้สภาพการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลักสูงกว่านักศึกษาพยาบาลในวิทยาลัยที่มีขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05