Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/68245
Title: ผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวคิดพิจารณาความเป็นจริง ต่อการเพิ่มการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเอง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำ
Other Titles: The Effect of group reality therapy on increasing self-efficacy for self-regulated learning of mathayom suksa five students with low academic achievement
Authors: พาณี ขอสุข
Advisors: สุภาพรรณ โคตรจรัส
Other author: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
Subjects: จิตบำบัดแบบเผชิญความจริง
การให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม
ความสามารถในตนเอง
การกำกับตนเองในการเรียน
ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
Issue Date: 2542
Publisher: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Abstract: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวคิด พิจารณาความเป็นจริงต่อการเพิ่มการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเองของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำ โดยมีสมมติฐานการวิจัยคือ หลังการทดลองนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวคิด พิจารณาความเป็นจริงจะมีคะแนนการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเองสูงกว่า ก่อนเข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มและสูงกว่ากลุ่มนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำที่ไม่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่ม การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบมีกลุ่มควบคุมทดสอบ ก่อนและหลังการทดลอง ( Pretest-Posttest Control Group Design ) กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำ โรงเรียนคำเขื่อนแก้วชนูปถัมภ์ จำนวน 20 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยพิจารณาจากผู้ที่มีคะแนนการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเองต่ำกว่าค่าเฉลี่ย — 1SD และสุ่มเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 10 คน กลุ่ม ทดลองได้เข้าร่วมโปรแกรมการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มตามแนวคิดพิจารณาความเป็นจริง ทั้งหมด 12 ครั้ง เป็นระยะเวลา 6 สัปดาห์ติดต่อกัน สัปดาห์ละ 2 ครั้ง ๆละ 1.30 - 2 ชั่วโมง รวมทั้งสิ้น ประมาณ 20 ชั่วโมง โดยผู้วิจัยเป็นผู้นำกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเอง ซึ่งผู้วิจัยได้พัฒนามาจากแบบสัมภาษณ์การเรียนรู้แบบ มีโครงสร้างของซิมเมอร์แมนและมาร์ติเนส พอนส์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบความแตกต่างของ ค่าเฉลี่ยของคะแนนการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเองด้วยวิธีการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า (1) หลังการทดลองนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำที่เข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยา แบบกลุ่มตามแนวคิดพิจารณาความเป็นจริงมีคะแนนการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเองสูงกว่านักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำที่ไม่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่ม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (2) หลังการทดลองนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำที่เข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยา แบบกลุ่มตามแนวคิดพิจารณาความเป็นจริงมีคะแนนการรับรู้ความสามารถของตนในการเรียนรู้การกำกับตนเองสูงกว่าก่อนเข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Other Abstract: The purpose of this research was to study the effect of group reality therapy on increasing self-efficacy for self-regulated learning of Mathayom Suksa five students. The hypotheses were that the posttest scores on self-efficacy for self-regulated learning scale of the experimental group would be higher than its pretest scores and the posttest scores of the control group. The research design was the pretest - posttest control group design. The sample was 20 students in Mathayom Suksa five who have low academic achievement randomly selected from the students who scored one standard deviation below the mean on the self-efficacy for self-regulated learning scale. They were randomly assigned to the experimental group, and the control group, each group comprising 10 students. The experimental group participated in a group reality therapy program conducted by the researcher, for one and a half to two hours, twice a week, over a period of 6 consecutive weeks which made approximately 20 hours. The instrument used in this study was the Self- Efficacy for Self-Regulated Learning Scale developed from the Zimmerman and Martinez- Pons’s Self-Regulated Learning Interview Schedule (SRLIS). The t-test was ultilized for data analysis. The results indicated that (1) The posttest scores on the self-efficacy for self-regulated learning scale of the experimental group were higher than the posttest scores of the control group, at .01 level of significance. (2) The posttest scores on the self-efficacy for self-regulated learning scale of the experimental group were higher than its pretest scores at .01 level of significance.
Description: วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542
Degree Name: ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level: ปริญญาโท
Degree Discipline: จิตวิทยาการปรึกษา
URI: http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/68245
ISBN: 9743344349
Type: Thesis
Appears in Collections:Psy - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Panee_kh_front_p.pdf910.84 kBAdobe PDFView/Open
Panee_kh_ch1_p.pdf4.72 MBAdobe PDFView/Open
Panee_kh_ch2_p.pdf1.54 MBAdobe PDFView/Open
Panee_kh_ch3_p.pdf709.61 kBAdobe PDFView/Open
Panee_kh_ch4_p.pdf1.33 MBAdobe PDFView/Open
Panee_kh_ch5_p.pdf769.86 kBAdobe PDFView/Open
Panee_kh_back_p.pdf2.96 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.